Używasz poczty e-mail od zawsze, ale czy wiesz, co oznacza ten żargon e-mailowy? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o różnicach między różnymi sposobami odbierania wiadomości e-mail.
ZWIĄZANE Z: Jak mogę się dowiedzieć, skąd naprawdę pochodzi wiadomość e-mail?
Niezależnie od tego, czy korzystasz z firmowej poczty e-mail, usługi internetowej, takiej jak Gmail czy Outlook.com, czy własnego serwera poczty e-mail, odbieranie poczty oznacza więcej, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Jeśli skonfigurowałeś klienta poczty e-mail, bez wątpienia natrafiłeś na takie opcje, jak POP3, IMAP i Exchange. Przyjrzymy się różnicy między klientami poczty e-mail a pocztą internetową oraz różnym używanym protokołom.
Klienci poczty e-mail a poczta internetowa
Zanim wyjaśnimy różne protokoły używane do pobierania e-maili, poświęćmy kilka minut na zrozumienie prostszych rzeczy - różnica między klienci poczty e-mail i webmail . Jeśli kiedykolwiek założyłeś Gmail, Outlook.com lub inne internetowe konto e-mail, korzystałeś z poczty internetowej. Jeśli używasz aplikacji takiej jak Microsoft Outlook, Windows Live Mail lub Mozilla Thunderbird do zarządzania pocztą e-mail, używasz klienta poczty e-mail.
Zarówno poczta internetowa, jak i klienci poczty e-mail wysyłają i odbierają wiadomości e-mail i używają podobnych metod. Poczta internetowa to aplikacja napisana do obsługi przez internet za pośrednictwem przeglądarki - zwykle bez pobierania aplikacji ani dodatkowego oprogramowania. Cała praca, że tak powiem, jest wykonywana przez zdalne komputery (tj. Serwery i maszyny, z którymi łączysz się przez Internet).
Klienci poczty e-mail to aplikacje instalowane na urządzeniach lokalnych (tj. Komputerze osobistym lub służbowym, tablecie lub smartfonie). Aplikacje klienckie współdziałają ze zdalnymi serwerami poczty e-mail, aby pobierać i wysyłać wiadomości e-mail do kogo chcesz. Niektóre czynności związane z wysyłaniem wiadomości e-mail i wszystkie prace związane z tworzeniem interfejsu użytkownika (na co patrzysz, aby otrzymać wiadomość e-mail) są wykonywane na urządzeniu z zainstalowaną aplikacją, a nie przez przeglądarkę i instrukcje z zdalny serwer. Jednak wielu dostawców poczty internetowej zezwala również użytkownikom na używanie klientów poczty e-mail w ich usługach - i tutaj może się to zagmatwać. Przeanalizujmy szybki przykład, aby wyjaśnić różnicę.
Załóżmy, że rejestrujesz się w celu uzyskania nowego adresu e-mail w Gmailu Google. Rozpoczynasz wysyłanie i odbieranie wiadomości e-mail za pośrednictwem usługi poczty internetowej, łącząc się z nią w przeglądarce. Google zapewnia dwie rzeczy. Pierwsza to interfejs sieciowy, w którym możesz czytać, porządkować i tworzyć wiadomości. Drugi to zaplecze serwera poczty, na którym odbywa się przechowywanie i kierowanie wiadomości.
Teraz załóżmy, że decydujesz, że nie podoba Ci się interfejs Gmaila Google, więc decydujesz się przejść na klienta poczty e-mail, który obsługuje Gmaila - niezależnie od tego, czy jest to oficjalny interfejs Gmaila, czy coś w rodzaju aplikacji pocztowej wbudowanej w urządzenie. Teraz, zamiast używać klienta internetowego (interfejsu internetowego Gmaila) do interakcji z serwerami Gmaila Google, aplikacja, z której korzystasz, bezpośrednio komunikuje się z serwerami poczty, całkowicie omijając pocztę internetową.
Wszyscy dostawcy poczty internetowej oferują możliwość korzystania ze swojej witryny internetowej do prowadzenia działalności lub łączenia klienta z serwerami i robienia rzeczy w ten sposób.
Jeśli korzystasz z klienta poczty e-mail, niezależnie od tego, czy jest to połączenie z serwerem dostawcy poczty internetowej, własnym serwerem poczty czy serwerami Twojej firmy, klient ten będzie łączył się za pomocą jednego z różnych protokołów poczty e-mail, takich jak POP3, IMAP lub Exchange. Przyjrzyjmy się im więc bliżej.
POP3
Post Office Protocol (POP) oferuje sposób interakcji z serwerami pocztowymi, których historia sięga czasów, gdy Internet był zupełnie inny niż obecnie. Komputery zwykle nie miały stałego dostępu do Internetu. Zamiast tego połączyłeś się z Internetem, zrobiłeś to, co trzeba, a następnie rozłączyłeś się. Te połączenia miały również dość niską przepustowość w porównaniu do tego, do czego mamy dziś dostęp.
Inżynierowie stworzyli POP jako martwy prosty sposób pobierania kopii wiadomości e-mail do czytania offline. Pierwsza wersja protokołu POP została utworzona w 1984 r., A wersja POP2 została utworzona na początku 1985 r. POP3 jest aktualną wersją tego konkretnego stylu protokołu poczty e-mail i nadal pozostaje jednym z najpopularniejszych protokołów poczty e-mail. POP4 został zaproponowany i może zostać opracowany pewnego dnia, chociaż od kilku lat nie odnotowano dużego postępu.
POP3 działa mniej więcej tak. Twoja aplikacja łączy się z serwerem poczty e-mail, pobiera wszystkie wiadomości na komputer, które nie zostały wcześniej pobrane, a następnie usuwa oryginalne wiadomości e-mail z serwera. Możesz też skonfigurować aplikację i serwer tak, aby nie usuwały wiadomości e-mail przez określony czas, a nawet nie usuwały wiadomości e-mail z serwera w ogóle - nawet jeśli zostały pobrane przez klienta.
Zakładając, że wiadomości e-mail zostaną usunięte z serwera, jedyne kopie tych wiadomości znajdują się w Twoim kliencie. Nie możesz zalogować się z innego urządzenia lub klienta i zobaczyć tych e-maili.
Nawet jeśli ustawisz serwer tak, aby nie usuwał wiadomości po ich pobraniu, sprawy nadal się komplikują, gdy sprawdzasz pocztę na wielu urządzeniach. Oto kilka przykładów:
- Kiedy wysyłasz wiadomość e-mail, wysłana wiadomość e-mail jest przechowywana w kliencie, z którego ją wysłałeś. Nie będziesz widzieć wysłanych wiadomości na innych urządzeniach.
- Usunięcie wiadomości e-mail w kliencie jest usuwane tylko w tym kliencie. Nie jest usuwany z innych klientów, którzy pobrali wiadomość.
- Każdy klient pobiera wszystkie wiadomości z serwera. Otrzymasz wiele kopii wiadomości na różnych urządzeniach, bez dobrego sposobu na uporządkowanie tego, co czytałeś i kiedy. Przynajmniej nie bez przekazywania wielu wiadomości e-mail lub przenoszenia plików skrzynek pocztowych.
Chociaż te ograniczenia są znaczne, POP3 nadal jest szybkim, niezawodnym protokołem, który jest szczególnie przydatny, jeśli sprawdzasz pocztę e-mail tylko z jednego urządzenia. Na przykład, jeśli sprawdzasz pocztę z komputera tylko za pomocą Poczty usługi Windows Live, nie ma powodu, aby nie używać protokołu POP3.
IMAP
Protokół dostępu do wiadomości internetowych (IMAP) powstał w 1986 roku, ale całkiem dobrze pasuje do współczesnego świata wszechobecnej, zawsze dostępnej łączności internetowej. Idea IMAP polegała na tym, aby użytkownicy nie musieli być przywiązani do jednego klienta poczty e-mail, dając im możliwość czytania wiadomości e-mail tak, jakby byli „w chmurze”.
W przeciwieństwie do POP3, IMAP przechowuje wszystkie wiadomości na serwerze. Gdy łączysz się z serwerem IMAP, aplikacja kliencka pozwala ci czytać te e-maile (a nawet pobierać ich kopie do czytania offline), ale cała prawdziwa sprawa dzieje się na serwerze. Kiedy usuwasz wiadomość w kliencie, jest ona usuwana na serwerze, więc nie widzisz jej, jeśli łączysz się z serwerem z innych urządzeń. Wysłane wiadomości są również przechowywane na serwerze, podobnie jak informacje o tym, które wiadomości zostały przeczytane.
Ostatecznie IMAP jest znacznie lepszym protokołem, którego można używać, jeśli łączysz się z serwerem poczty z wielu urządzeń. A w świecie, w którym ludzie przyzwyczaili się do sprawdzania poczty na komputerach, telefonach i tabletach, jest to zasadnicza różnica.
Jednak protokół IMAP nie jest pozbawiony problemów.
Ponieważ IMAP przechowuje wiadomości e-mail na zdalnym serwerze poczty, zazwyczaj masz ograniczony rozmiar skrzynki pocztowej (choć zależy to od ustawień udostępnianych przez usługę poczty e-mail). Jeśli masz ogromną liczbę e-maili, które chcesz zachować, możesz napotkać problemy z wysyłaniem i odbieraniem poczty, gdy Twoja skrzynka jest pełna. Niektórzy użytkownicy omijają ten problem, tworząc lokalnie zarchiwizowane kopie wiadomości e-mail za pomocą swojego klienta poczty e-mail, a następnie usuwając je ze zdalnego serwera.
Microsoft Exchange, MAPI i Exchange ActiveSync
Firma Microsoft zaczęła opracowywać interfejs API do przesyłania wiadomości (MAPI) niedługo po opracowaniu protokołów IMAP i POP. W rzeczywistości jest przeznaczony nie tylko do poczty e-mail. Dokładne porównanie protokołów IMAP i POP z MAPI jest dość techniczne i wykracza poza zakres tego artykułu.
Mówiąc prościej, MAPI umożliwia klientom poczty e-mail i innym aplikacjom komunikację z serwerami Microsoft Exchange. MAPI umożliwia synchronizację wiadomości e-mail, kontaktów, kalendarzy i innych funkcji w stylu IMAP, z których wszystkie są powiązane z lokalnymi klientami poczty e-mail lub aplikacjami. Jeśli kiedykolwiek korzystałeś z programu Microsoft Outlook w pracy, używałeś interfejsu MAPI. W rzeczywistości wszystkie funkcje programu Outlook - e-maile, synchronizacja kalendarzy, wyszukiwanie informacji o stanie Wolny / Zajęty, synchronizacja kontaktów z firmą itd. - działają przez interfejs MAPI.
Ta funkcja synchronizacji jest oznaczona przez firmę Microsoft jako „Exchange ActiveSync”. W zależności od używanego urządzenia, telefonu lub klienta ta sama technologia może być nazywana dowolnym z trzech protokołów firmy Microsoft - Microsoft Exchange, MAPI lub Exchange ActiveSync - ale oferuje bardzo podobną synchronizację poczty e-mail na serwerze, jaką zapewnia protokół IMAP.
Ponieważ Exchange i MAPI to produkty firmy Microsoft, prawdopodobnie spotkasz się z tym protokołem tylko wtedy, gdy korzystasz z poczty e-mail dostarczanej przez firmę korzystającą z serwerów poczty Exchange. Wiele klientów poczty e-mail, w tym domyślne aplikacje pocztowe na Androida i iPhone'a, obsługuje Exchange ActiveSync.
Inne protokoły e-mail
Tak, są inne protokoły do wysyłania, odbierania i używania poczty elektronicznej , ale zdecydowana większość ludzi używa jednego z trzech głównych protokołów - POP3, IMAP lub Exchange. Ponieważ te trzy technologie prawdopodobnie zaspokajają potrzeby prawie wszystkich naszych czytelników, nie będziemy wchodzić w szczegóły dotyczące pozostałych protokołów. Jeśli jednak masz jakieś doświadczenie w korzystaniu z protokołów e-mail, których nie ma na liście, chcielibyśmy o tym usłyszeć - możesz je omówić w komentarzach.
ZWIĄZANE Z: Jak wysyłać duże pliki pocztą e-mail
W skrócie: których użyć do skonfigurowania poczty e-mail?
W zależności od Twojego osobistego stylu komunikowania się z dostawcą poczty e-mail, możesz dość szybko zawęzić sposób korzystania z poczty e-mail.
- Jeśli korzystasz z funkcji sprawdzania poczty e-mail na wielu urządzeniach, telefonach lub komputerach, skorzystaj z usługi poczty internetowej lub skonfiguruj klientów poczty e-mail do korzystania z protokołu IMAP.
- Jeśli używasz głównie poczty internetowej i chcesz, aby Twój telefon lub iPad synchronizował się z pocztą internetową, użyj również protokołu IMAP.
- Jeśli używasz jednego klienta poczty e-mail na jednym dedykowanym komputerze (powiedzmy w swoim biurze), możesz być w porządku z POP3, ale nadal zalecamy IMAP.
- Jeśli masz długą historię poczty e-mail i korzystasz ze starego dostawcy poczty bez dużej ilości miejsca na dysku, możesz użyć protokołu POP3, aby zapobiec wyczerpaniu się miejsca na zdalnym serwerze poczty e-mail.
- Jeśli korzystasz z firmowej poczty e-mail, a Twoja firma korzysta z serwera Exchange, musisz użyć Exchange.
Dla naszych geekowskich czytelników, którzy już znają te rzeczy, dołącz do dyskusji! Daj nam znać, jak wyjaśnisz krewnym i współpracownikom z trudnościami technicznymi różnicę w typowych konfiguracjach poczty e-mail. Jeszcze lepiej, miej ten przewodnik pod ręką i oszczędzaj sobie trudu wyjaśniania go!
