Jak każdy nowicjusz w świecie gier, Mikrokonsola OU ma mnóstwo zakochanych fanów i równą (jeśli nie większą) liczbę krytyków. Jaka jest historia tej małej platformy do gier i czy jest ona warta Twojego czasu i pieniędzy? Czytaj dalej, przeglądając dziwaczną maszynę do gier z systemem Android.
Skąd się wzięła Ouya?
Zanim przejdziemy do omówienia możliwości Ouya i wrażeń z gier, przyjrzyjmy się najpierw dokładnie, skąd pochodzi to małe urządzenie (ponieważ niemożliwe jest oddzielenie urządzenia od szumu i kampanii KickStarter, która umieściła je na mapie). Po pierwsze, najważniejsze: jak dokładnie masz wymawiać imię. Według firmy i ekranu powitalnego, który pojawia się po uruchomieniu konsoli, jest on wymawiany jak „Booyah!” bez początkowego dźwięku B.
Latem 2012 roku firma stojąca za Ouya, Boxer8 (która później została przemianowana na Ouya, inc.), Ogłosiła kampanię KickStarter, aby ocenić zainteresowanie mikro-konsolą do gier z systemem Android. Kampania Ouya KickStarter była niezwykle popularna i przez pierwsze 24 godziny przyciągała nowych sponsorów co około 5 sekund. Projekt jest rekordzistą pod względem najlepszych wyników kampanii KickStarter pierwszego dnia w historii KickStarter i osiągnął pierwotny cel finansowania w ciągu zaledwie 8 godzin. Niewątpliwie koncepcja małej, ekonomicznej konsoli do gier z systemem Android wzbudziła duże zainteresowanie.
Do grudnia 2012 roku jednostki zostały wysłane do deweloperów konsolowych, osoby wspierające KickStarter otrzymywały je od początku marca 2013 roku, a do końca czerwca 2013 roku jednostki detaliczne były dostępne w sprzedaży. Ouya jest teraz w szerokiej dystrybucji i możesz go kupić za 99 $.
Chociaż nie jest typowe, aby wrócić do historii w przeciętnym przeglądzie sprzętu (Skąd się wziął PS4? „Pochodzi od firmy Sony, która produkuje konsole od dwudziestu lat i chce dalej zarabiać” to dość oczywista i nieokreślona historia pochodzenia ), ważne jest, aby uzyskać poczucie publicznego odbioru Ouya i otaczającego ją szumu. Wiele początkowych recenzji mikrokonsoli było przez to głęboko ubarwionych i dotyczyło raczej rozczarowania recenzenta tym, że Ouya nie jest tym, za co myśleli, a nie recenzją tego, czym w rzeczywistości jest Ouya. Powiedzieć, że wstępne recenzje były brutalne w wyniku tej rozbieżności między szumem / postrzeganym produktem a rzeczywistością / rzeczywistym produktem, to z pewnością niedopowiedzenie. Czytaj dalej, gdy zagłębiamy się w, czym dokładnie jest Ouya, co może zrobić i dlaczego - jeśli szukasz na rynku tego, co oferuje - jest to naprawdę cholernie dobra wartość.
Co jest w środku Ouya?
Ouya jest malutka, ma kształt sześcianu (jest nieco wyższa niż szeroka) i ma zaledwie 3 cale boku. W tej małej kostce jest zapakowany system Nvidia Tegra 3, który zawiera czterordzeniowy procesor ARM Cortex A9 o częstotliwości 1,7 GHz i procesor graficzny Nvidia GeForce ULP, a także 1 GB pamięci RAM współdzielonej między procesorem a GPU.
Jeśli nie jesteś przyzwyczajony do obliczania liczb na urządzeniach mobilnych / mikrokomputerach i potrzebujesz punktu odniesienia, Ouya jest nieco bardziej wydajny niż popularna i doceniona przez krytyków wersja tabletu Nexus 7 z Androidem z 2012 r. Android Jellybean.
Dostępnych jest 8 GB trwałej pamięci wewnętrznej, której nie można uaktualnić, a także port USB, który z łatwością akceptuje zewnętrzne nośniki danych, takie jak przenośne dyski twarde i dyski flash. Oprócz standardowego portu USB jedyne inne porty w Ouya to port micro USB (do tetheringu urządzenia, w razie potrzeby, do komputera w taki sam sposób, w jaki podłączasz smartfon lub tablet), port Ethernet do dostęp do sieci przewodowej, port HDMI i gniazdo zasilania.
Urządzenie obsługuje zarówno dostęp do sieci przewodowej, jak i Wi-Fi b / g / n. Ouya ma wentylator chłodzący, ale większość ciepła jest rozpraszana pasywnie; jeśli nie odwrócisz urządzenia i nie spojrzysz na spód, otwory wentylacyjne nie będą widoczne.
Patrząc od przodu, jedynym widocznym przyciskiem, portem lub przełącznikiem jest przycisk zasilania umieszczony w jednej płaszczyźnie z górną częścią urządzenia.
Oprócz faktycznego mikrokonsola, każda Ouya jest również dostarczana z jednym kontrolerem (dodatkowe kontrolery kosztują 49 USD za każdy). Teraz, gdy wiemy, co otrzymujemy za nasze sto dolców, przyjrzyjmy się bliżej elementom doświadczenia Ouya, takim jak kontroler, jego konfiguracja, lokalizowanie i granie w gry itp.
Jak tam kontroler?
Jeśli niedawne zamieszanie związane ze zmianami w kontrolerach Xbox i PlayStation następnej generacji jest jakimkolwiek wskaźnikiem rzeczy, gracze biorą swoje kontrolery bardzo poważnie. Jak kontroler Ouya wypada w porównaniu z kontrolerami z bardziej znanych konsol? Chociaż pierwsza wersja kontrolera (wydana wraz z wersjami dewelopera i KickStarter konsoli) została poddana uzasadnionej krytyce w wyniku lepkich przycisków i opóźnienia w czasie reakcji, w wydaniu detalicznym naprawiono problem z lepkim przyciskiem i usunięto aktualizację oprogramowania opóźnienie odpowiedzi.
Skłamalibyśmy, gdybyśmy powiedzieli, że kontroler Ouya jest tak wygodny w naszych rękach, jak kontroler 360 lub PlayStation DualShock. To powiedziawszy, jest znacznie lepszym kontrolerem, niż większość przyznaje. Po zainstalowaniu baterii ma niezłą wagę, matowe aluminiowe płyty czołowe, które ukrywają komory baterii po obu stronach kontrolera, są przyjemnie chłodne w dotyku, a przyciski są wyraźne i responsywne.
Analogowe drążki kierunkowe mają dość długi skok, co daje wrażenie, że nie reagują tak szybko, jak powinny, ale łatwo się do tego przyzwyczaić. Naszą jedyną prawdziwą skargą dotyczącą kontrolera (i jednego echa przez biuro i sąsiadów, z którymi testowaliśmy jednostkę z nami), było to, że przyciski spustu i zderzaka na górze kontrolera są naprawdę tanie / puste i brakuje im twardości, jaką można znaleźć w innych kontrolerach.
Oprócz tradycyjnych przycisków, pada kierunkowego, drążków analogowych i wyzwalaczy / zderzaków, kontroler posiada również panel dotykowy (podobnie jak panel dotykowy laptopa) pośrodku kontrolera między dwiema aluminiowymi płytami czołowymi. Dotknij pola, a na ekranie pojawi się mały kursor. Chociaż musi być trochę Aplikacja dla tej funkcji, we wszystkich naszych testach i dostosowywaniu urządzenia, jedynym zastosowaniem, jakie uzyskaliśmy z touchpada, było po prostu przetestowanie samego touchpada, aby zobaczyć, jak działa. Wszystko w Ouya jest tak silnie zorientowane na doświadczenie oparte na kontrolerze, że panel dotykowy wydaje się dziwnym włączeniem do kontrolera na wszelki wypadek.
Jeśli nie jesteś fanem kontrolera zapasowego i / lub chcesz używać kontrolerów, które już masz, a które są wygodniejsze w dłoni, takich jak kontrolery 360 lub PlayStation, możesz ich użyć. Chociaż nie jest to oficjalnie udokumentowane ani potwierdzone (oczywiście chcą, abyś kupił ich kontrolery), możesz użyć wielu różnych kontrolerów stron trzecich; sprawdź, które kontrolery zostały potwierdzone, że pracują w tym poście, Kontrolery współpracujące z OUYA , na OuyaForum.
Uwaga: Chociaż nie mieliśmy żadnych problemów podczas testowania rozgrywki przy użyciu kontrolerów innych firm, zgłoszono kilka gier, które słabo współpracują z kontrolerami innych firm. Coraz częściej twórcy gier aktualizują swoje treści, aby obsługiwać kontrolery stron trzecich, więc pula problematycznych gier stale się kurczy. Wielu programistów zaczęło nawet nakładać kontrolery ikon na pozycję sklepu w swojej grze i wspominać o obsłudze kontrolera w opisie gry, aby wskazać, że są one przyjazne dla kontrolerów innych firm.
Najłatwiejsze do skonfigurowania kontrolery innych firm to zdecydowanie przewodowe kontrolery Xbox 360 i PlayStation 3 (z kablami ładującymi USB). Aby z nich skorzystać, wystarczy podłączyć je bezpośrednio do portu USB Ouya. Oczywiście, jeśli chcesz obsługiwać wiele kontrolerów, musisz użyć koncentratora USB, aby mieć wystarczającą liczbę portów.
Drugą najłatwiejszą metodą (i drogą do rozwiązania, jeśli chcesz kontrolerów bezprzewodowych innych firm) jest zakup odbiornika kontrolera USB dla konsoli Xbox 360 (autentyczny lub eBay knock off, nie wydaje się mieć znaczenia). Po podłączeniu odbiornik automatycznie przydziela gniazda w systemie dla wszystkich czterech potencjalnych kontrolerów, które może obsługiwać.
Więc chociaż nie znaleźliśmy żadnego rażącego problemu ze standardowym kontrolerem, który zasługiwałby na całkowitą wymianę, wolelibyśmy sparować nasze istniejące kontrolery 360 z Ouya, zamiast tracić 150 USD na zakup 3 dodatkowych kontrolerów Ouya.
Wstępna instalacja i konfiguracja
Początkowa konfiguracja Ouya jest jednocześnie niezwykle prosta i denerwująca. Jednym z głównych tematów doświadczenia Ouya jest pomysł zmniejszenia tarcia między graczami a ich konsolami, ale w związku z tym istnieje kilka dość podstawowych niedopatrzeń w procesie konfiguracji. Najbardziej oczywistym przeoczeniem jest to, że wszystkie instrukcje konfiguracyjne zawarte w pudełku są ograniczone do pojedynczego arkusza 4 × 4 ″, co oznacza „podłączenie”. Brakuje instrukcji np. Jak włożyć baterie do kontrolera. Wydaje się, że jest to drobny problem w ogólnym rozrachunku, ale jeśli celem firmy jest stworzenie bezproblemowych wrażeń z gry, być może pierwsza interakcja użytkownika z systemem nie powinna być irytacją z powodu konieczności ostrożnego szturchania, szturchania i delikatnie podważ kontroler do gier, aby dowiedzieć się, gdzie umieścić baterie, niczego nie niszcząc.
Przedziały baterii znajdują się pod płytami czołowymi, więc aby uzyskać do nich dostęp, należy delikatnie podważyć każdą stronę do góry i od przycisków / drążków sterujących, a następnie włożyć baterie. Ponownie, to nie koniec świata, ale przyznajemy, że denerwuje nas cała propozycja, że musieliśmy zbadać nasz nowy kontroler, jakby to było jakieś archeologiczne wykopaliska, żeby włożyć baterie.
Baterie w środku, czas uruchomić system po raz pierwszy. Podłącz wszystko do urządzenia: HDMI z Ouya do telewizora i kabel sieciowy (jeśli używasz sieci fizycznej zamiast Wi-Fi), a następnie kabel zasilający. Naciśnij przycisk zasilania na górze Ouya, aby go uruchomić.
Pierwszą czynnością jest sparowanie kontrolera z Ouya, a robisz to, naciskając i przytrzymując mały przycisk Ouya znajdujący się między podkładką kierunkową a prawym drążkiem. Po sparowaniu kontrolera Ouya sprawdza dostępność aktualizacji; jeśli używasz połączenia Ethernet, rozpocznie się ono automatycznie, a jeśli używasz Wi-Fi, wyświetli się monit o skonfigurowanie Wi-Fi.
Wcześniejsi recenzenci Ouya zauważyli, że Wi-Fi było boleśnie niestabilne, a zarówno oficjalne, jak i zewnętrzne fora Ouya były pełne skarg na problemy z Wi-Fi. Byliśmy przygotowani na Wi-Fi, które nie będzie działać lub wymagało ręcznej konfiguracji, ale byliśmy mile zaskoczeni, że aktualizacje faktycznie rozwiązały problem: konfiguracja Wi-Fi jest tak prosta, jak wybranie dostępnej sieci i podanie hasła.
Po zaktualizowaniu i ponownym uruchomieniu urządzenia (ci z was, którzy mają bystre oczy zauważą, że przez kilka krótkich chwil podczas procesu ponownego uruchamiania i aktualizacji, fasada GUI Ouya odpada i zobaczysz standardowe elementy GUI Androida Jellybean), zostaniesz poproszony o utwórz konto lub zaloguj się do istniejącego.
Proces tworzenia konta jest całkowicie prosty, ale człowiek czy chcielibyśmy, żeby pozwolili ci to zrobić za pośrednictwem strony internetowej Ouya, zamiast spędzać 10 minut na wyłapywaniu listów za pomocą kontrolera do gier. Musisz wybrać nazwę użytkownika, wpisać adres e-mail oraz wpisać i potwierdzić hasło. Po potwierdzeniu wszystkiego następnym monitem będzie wprowadzenie karty kredytowej lub karty podarunkowej Ouya jako formy płatności.
Po wykonaniu wszystkich tych czynności (które są łatwe do wykonania, aczkolwiek poprzez bolesne wyłapywanie wszystkiego przez interfejs kontrolera), zostaniesz przeniesiony do głównego interfejsu Ouya:
Zanim wyjdziesz i wciśniesz „Graj”, sugerujemy zrobienie pit stopu w menu „Zarządzaj”, zanim cokolwiek innego. Jeśli spojrzysz w menu Zarządzaj, znajdziesz kilka podstawowych pozycji, takich jak Konto, Kontrolery, Sieć, Powiadomienia i System. Chociaż prawdopodobnie nie będziesz musiał zbytnio majstrować przy żadnym z nich, jest jedno ustawienie, na które warto natychmiast włączyć.
Przejdź do Zarządzaj -> Konto -> Kontrola rodzicielska. W sekcji Kontrola rodzicielska możesz (i powinieneś) ustawić ograniczenie kodu PIN dla zakupów.
Nawet jeśli nie masz w domu dzieci, które martwisz się, że mogą kupić kilka losowych gier, zdecydowanie zalecamy włączenie kodu PIN (przynajmniej na potrzeby początkowych eksperymentów z konsolą). Sposób, w jaki gry wyświetlają monit o płatność, różni się znacznie w zależności od gry. Dobrze jest mieć więcej niż jedno kliknięcie przycisku od zakupu, którego możesz lub nie chcesz (więcej na ten temat w dalszej części recenzji).
Jeśli masz dzieci, które chcesz chronić przed kontrowersyjnymi treściami, możesz włączyć filtr treści w tym samym menu i wybrać filtrowanie treści według kategorii wiekowych 9+, 12+ i 17+. Chociaż w naszych testach gry nie natknęliśmy się na nic, co byśmy wzięli pod uwagę z oceną R, rzeczy typu 17+, jest kilka gier, w których gra PG-13 jest podobna do żartów z podtekstami i powracających ujęć ciała.
Jak wygląda interfejs?
Kiedyś systemy gier nie miały interfejsów graficznych, o których można by mówić: po prostu wkładałeś kasetę, włączałeś system, a każdy graficzny interfejs użytkownika, o którym wspominałem, był częścią tej indywidualnej gry. Jednak wrażenia na desce rozdzielczej są dużą częścią współczesnych gier, a na tym froncie Ouya jest mieszanką.
Po pierwszym skonfigurowaniu systemu podczas początkowego rozruchu (wybranie nazwy użytkownika, sparowanie kontrolera przez przytrzymanie przycisku zasilania na jego środku itp.) Powita Cię powyższy ekran panelu.
Graficzny interfejs użytkownika pulpitu jest przejrzysty i łatwy w nawigacji. Chociaż Android działa pod powierzchnią i poza kopaniem głęboko w celu wykonania niestandardowej konfiguracji lub innej bardziej zaawansowanej manipulacji Ouya, naprawdę nigdy nie musisz odchodzić od GUI Ouya. Wybierasz Graj, aby grać w gry, które „odkryłeś” w panelu Odkrywaj (widoczne na powyższym zrzucie ekranu).
Pierwsze kilka poziomów ekranu Odkrywaj jest całkiem proste: Polecane, Popularne teraz i poszczególne gatunki. Potem robi się trochę bałaganu z kategoriami takimi jak „Rose + Time Dev Sophie Houlden’s Playlist” i „Play Like Bawb”, które, szczerze mówiąc, są dość bezsensownymi kategoriami, które wydają się mieć zupełnie niezwiązane ze sobą kolekcje gier.
Inne kategorie mają większy sens (ale tylko wtedy, gdy wiesz, co się dzieje z modelem rozwoju Ouya), takie jak „Sandbox” i „Escape Artists: New from Sandbox”, które obejmują odpowiednio zupełnie nowe gry niezależnych twórców i gry niezależnych twórców które zostały zatwierdzone do wydania poza „piaskownicą”.
Tak naprawdę nic nie wskazuje na to, jakie są kategorie z mniej oczywistymi nazwami, a nawet po przeczytaniu witryny Ouya i blog , nadal są dość nieprzejrzyste. W rezultacie kategorie poza trendami / gatunek / itp. czują, że za bardzo starają się być modni i tajemniczy, podczas gdy mogą być dobrze opisani i przydatni.
Z dowolnej kategorii możesz wybrać pojedynczą grę i przeczytać więcej na jej temat:
Każdy wpis zawiera nazwę dewelopera, klasyfikację treści na podstawie wieku, rozmiar pobierania, czas pierwszego przesłania do sklepu Ouya lub ostatniej aktualizacji, a następnie opis gry. Kliknij przycisk pobierania, tak jak to zrobiliśmy na powyższym zrzucie ekranu, a gra zostanie pobrana na Twoją konsolę i wstawiona do sekcji „Graj” w panelu. Znajdowanie gier, nawet z dziwacznymi podkategoriami w sekcji Odkrywaj, nie jest trudne, a pobieranie ich jest proste.
To powiedziawszy, istnieje wiele ważnych skarg dotyczących interfejsu wykrywania gier Ouya. Jednym z największych punktów marketingowych Ouya jest to, że wszystkie gry są darmowe. Jeśli deweloper chce mieć swoją grę w sklepie Ouya, trochę część gry musi być wolna. Może to oznaczać, że gra jest bezpłatna z zakupami w aplikacji w celu ulepszenia sprzętu, może to oznaczać, że gra ma bezpłatny poziom samouczka, który pozwala zapoznać się z grą przed jej zakupem, lub jakąkolwiek inną kombinację, która pozwala właścicielowi konsoli Ouya pobrać grę i zagraj w nią przed zapłaceniem.
W praktyce brzmi to świetnie, ale w zastosowaniu jest trochę frustrujące. W sklepie Ouya nie ma standardowego sposobu na opisanie, na jaką aranżację zdecydował się deweloper. Niektórzy programiści, głównie w odpowiedzi na to, jak wrogo nastawieni są większość właścicieli Ouya do obecnego systemu, zaktualizowali opisy swoich gier, aby zapewnić jasny wgląd w to, co otrzymuje gracz (np. „Pierwsze cztery poziomy są darmowe” lub „Gra pozwala na nieograniczoną grę , ale zapisywanie kreacji w grze wymaga uaktualnienia do wersji Pro 1,99 USD ”itp.).
Jednak trend ujawniania informacji przez deweloperów tak naprawdę się nie rozwinął; w momencie sporządzania tej recenzji w kategorii „Trending Now” w sklepie Ouya było 30 tytułów i tylko pojedynczy Tytuł zawiera wszelkie informacje o cenie zakupu lub o tym, co jest zablokowane / odblokowane, gdy płacisz za zawartość. W tej samej kategorii Popularne teraz rzeczywista cena wszystkich tych gier, mimo że nigdzie nie jest wymieniona, waha się od absolutnie darmowych do 14,99 USD.
Stanowisko Ouya jest takie, że ich celem jest sprawienie, by gra była bezproblemowa i przyjemna: pobierz dowolną grę, ciesz się nią, a jeśli spodoba ci się wystarczająco, możesz za nią zapłacić, jeśli to konieczne, aby odblokować wszystkie funkcje. Chociaż rozumiemy, skąd pochodzą, jeśli ich celem jest skłonienie ludzi do wypróbowania większej liczby gier i nie opuszczania gry, ponieważ jest to o dolara więcej, niż początkowo chcieliby zapłacić, nadal nie możemy poprzeć tego podejścia. Każdy inny sklep z grami elektronicznymi na świecie, od Xbox Live Arcade po sklep Google Play, podaje ceny gier, które zamierzasz kupić. To wręcz denerwujące, gdy nie dowiesz się, ile kosztuje gra, dopóki nie grasz w nią przez pół godziny i nagle pojawi się wyskakujące okienko z informacją, że jeśli chcesz kontynuować grę, musisz autoryzować opłatę w wysokości 14,99 USD.
Mówiąc o wyskakujących okienkach, właśnie dlatego zalecamy włączenie kodu PIN blokady rodzicielskiej na wcześniejszym etapie recenzji. Ponieważ nie ma rymu ani powodu, dla którego gry Ouya wystawiają rachunki, łatwo jest wydawać pieniądze, których nie chcesz wydawać. W więcej niż kilku grach komunikat „Kup tę grę / amunicję / dodatkowe rzeczy / itp.”. wyskakujące okienko typu wyskakuje w środku jakiegoś działania zacierania przycisków. Po włączeniu blokady PIN masz szansę zobaczyć, co dokładnie gra chce, abyś kupił i ile kosztuje. Bez blokady PIN Ty (lub Twoje dzieci) możecie łatwo dokonać wielu niezamierzonych zakupów.
Takie rozwiązanie może być dobre dla programistów, ponieważ gracze czują, że poświęcili czas na grę i chcą kontynuować, ale nam to nie odpowiada: powinniśmy być w stanie zobaczyć, ile kosztuje gra i zdecydować, czy chcę wziąć to na próbę, wiedząc, że zapłacimy X $, jeśli zdecydujemy się zaangażować w grę. Jeśli Ouya nie zmieni nic więcej w konsoli, powinni to zmienić.
W międzyczasie jest często aktualizowana lista , ponownie na OuyaForum ze wszystkimi aktualnymi cenami gier. To trochę głupie, że właściciele Ouya muszą skonsultować się z listą utworzoną przez użytkowników, aby sprawdzić ceny gier, ale to robi swoje.
A co z jakością gry?
Gdy minie się omawianie i wybieranie rzeczywistej budowy sprzętu, jakości kontrolera i innych dyskusji na temat urządzeń peryferyjnych, podstawą każdej konsoli do gier jest to, co można na niej grać.
Mnóstwo krytycznych recenzji systemu Ouya obejmuje zarówno dyskusje na temat tego, jak zabawne i dziwaczne są zawarte w nim tytuły, jak i krytykowanie malutkiej konsoli jako strasznego konkurenta na rynku, który nie może utrzymać świeczki w żadnej innej nowoczesnej konsoli do gier.
Zacznijmy od najbardziej oczywistej rzeczy: Ouya nie jest i nigdy nie będzie konkurentem PS4 lub Xbox One. Porównywanie Ouya do mocnych konsol nowej generacji jest nieszczere i niesprawiedliwe. Mówiąc najprościej, jeśli ktoś kupi Ouya, ponieważ myśli, że przykleja go do mężczyzny i oszczędza pieniądze na konsoli nowej generacji bez faktycznej konieczności oddawania pieniędzy Sony lub Microsoftowi, będzie miał zły czas . To po prostu nie jest konstrukcja ani misja Ouya.
Pomimo, że fani systemu Ouya twierdzą, że to nie tylko tablet z dodatkowymi portami i grami mobilnymi, to w zasadzie jest dokładnie tym, czym jest. I wiesz co? W porządku. Jest tak wiele zabawnych tytułów na urządzenia mobilne, w które graliśmy na naszych telefonach z Androidem i iPadach, że moglibyśmy mieć kochany aby zdjąć mały ekran i stworzyć grę opartą na kanapie wokół telewizora z prawdziwymi kontrolerami. Nie ma nic złego w prostych i zabawnych grach, a biorąc pod uwagę oszałamiającą liczbę jednostek Wii, które zostały sprzedane i używane tylko w grach towarzyskich, takich jak Wii Sports i Mario Kart, istnieje ogromny rynek gier przeznaczonych do swobodnego grania z kanapy. twoi kumple.
Obecny problem z wyborem gier Ouya nie polega na tym, jak wielu twierdzi, że są one zbyt proste lub głupie lub po prostu przypominają gry mobilne. Problem polega na tym, że obecnie Ouya nie ma nic nawet przypominającego zabójczą aplikację lub musi mieć grę. Nie ma Czy ty , Super Smash Bros. , nawet You Sports inne trzeba grać! gra typu napędzająca sprzedaż Ouya. Jeśli pytanie większość gracze mają pytanie „Cóż, w co mogę na nim grać?” następnie „Porty z innych systemów i dziwaczne gry w piaskownicy!” nie jest naprawdę świetną odpowiedzią.
I, uczciwie wobec Ouya, nie dzieje się tak dlatego, że Ouya nie radzi sobie z grami z zawartością kinową i dobrą grafiką. Chociaż wnętrzności małej konsoli nie mogą się równać z wysokiej klasy komputerem do gier, dorównują zaawansowanym tabletom z Androidem, na których można uruchamiać wszelkiego rodzaju świetne gry dostępne w sklepie Google Play. Gry takie jak Shadowgun, przedstawione poniżej, wyglądają świetnie i działają płynnie. Problem polega na tym, że dla każdego oferującego-nowoczesną-grafikę-gracze-oczekujący tytułu takiego, istnieją dziesiątki dziwnych gier z lat 80-tych i przeniesionych z Flasha.
W rzeczywistości, trzeba grać! gry na Ouya są w rzeczywistości emulowanymi hitami z innych systemów. „Zabójcza aplikacja” Ouya nie jest grą w obecnym wydaniu. Po raz pierwszy jest to możliwość łatwego grania w emulowane gry na Androida bez przeskakiwania przez wszelkiego rodzaju obręcze, aby urządzenie z Androidem wyświetlało się na telewizorze, sparuj z trzecim - kontrolerzy stron itp.
Jak dotąd brzmimy raczej krytycznie w stosunku do małego pudełka, ale tak naprawdę staramy się tylko dać ci uczciwy obraz: Ouya nie jest konkurentem dla konsol nowej generacji, sklep Ouya jest wypełniony grami, które są dla większości częściowo, uproszczone i nie zdmuchnie cię zaawansowaną grafiką (ale, szczerze mówiąc, może być całkiem zabawne), a obecnie nie ma tak naprawdę zabójczego tytułu, który przyciągałby ludzi do Ouya.
To powiedziawszy, świetnie się bawiliśmy grając z Ouya. Ponieważ nie spodziewaliśmy się, że będzie krążył wokół Xbox One (lub nawet Xbox 360), nie usiedliśmy, spodziewając się zagrać w Skyrim lub Halo 3 lub cokolwiek, co jest nawet bliskie tym grom pod względem wartości produkcyjnej, jakość graficzna lub głębia. W przeciwieństwie do wielu zwolenników KickStartera i pierwszych użytkowników, po prostu nie spodziewaliśmy się, że Ouya będzie czymś innym, niż tym, czym się wydawało: mocnym tabletem z Androidem przebudowanym jako niewielka konsola do gier. Podobało nam się granie w lekkie gry, które są dostępne (chociaż nie podobała nam się konfiguracja sklepu Ouya „kto wie, za co zapłacimy”) i zdecydowanie podobało nam się granie w emulowane klasyki.
Sweet, Sweet, Emulation
Granie w gry emulowane może być olbrzymi ból w dupie. Jasne, nawet komputer klasy biznesowej z okazyjnym procesorem może emulować prawie każdy system gier sprzed 2000 roku, ale tak naprawdę wszystko jest skonfigurowane, abyś mógł grać w swoje emulowane gry siedząc na kanapie tak, jakby to był rok 1985 i ta konsola NES był świeży po wyjęciu z pudełka, jest nieco trudniejszy.
To jest, gdy Ouya naprawdę świeci. To urządzenie z Androidem z potężnymi wnętrznościami, już skonfigurowanymi kontrolerami i wyjściem HDMI. Jedyną rzeczą, która stoi między morzem emulatorów opartych na Androidzie a Ouya, jest zainteresowanie programistów (a dziesiątki emulatorów zostały już przeniesione lub można je załadować, jeśli nie ma ich jeszcze w sklepie Ouya).
ZWIĄZANE Z: Jak grać w gry Retro NES i SNES na konsoli Nintendo Wii
Z absolutnie minimalny staraliśmy się zmienić Ouya w retro maszynę do gier. W rzeczywistości spędziliśmy więcej czasu na poszukiwaniu dysku USB i plików ROM do załadowania, niż na pobieranie i konfigurowanie emulatorów w Ouya.
Chociaż zachęcamy do zabawy wszystkimi emulatorami w celu znalezienia żądanych funkcji, oto nasze ulubione emulatory ze sklepu Ouya:
Nintendo 64 - Mupen64 +: Chociaż istnieją emulatory dla bardziej zaawansowanych konsol niż N64, N64 jest najbardziej zaawansowaną konsolą, jakiej moglibyśmy oczekiwać, że Ouya będzie emulować bez żadnych problemów. Emulator Mupen64 był właściwie pierwszym, który uruchomiliśmy, ponieważ nie mieliśmy wątpliwości, że Ouya poradzi sobie z emulacją NES-a, ale naprawdę chcieliśmy sprawdzić, czy dławiłby się na tytułach N64. Poradził sobie z tym jak mistrz, jedyny problem, jaki mieliśmy, polegał na tym, że z niejasnych powodów Mupen64 ma domyślne ustawienie 250% szybkości gry; gdy zmniejszyliśmy prędkość do 100%, gry N64 grały bezbłędnie.
PS 1 / PSX - FPse: To kosztuje 2,99 USD (w przeciwnym razie irytujący przycisk „Kup teraz” stale miga w górnym rogu, a dźwięk wyłącza się po pierwszych 30 sekundach), ale jeśli chcesz grać w gry PlayStation 1 na swoim Ouya, zdecydowanie warto trzy dolary.
NES - EMUya: Chociaż w sklepie jest więcej niż jeden emulator NES, naprawdę pokochaliśmy EMUya za czysty układ i emulację jakości. Powyższy zrzut ekranu pokazuje, jak EMUya automatycznie skanuje nośniki lokalne i wymienne, aby znaleźć twoje gry. Co więcej, jeśli jesteś zagorzałym entuzjastą 8-bitów, EMUya faktycznie ma wbudowany sklep dla niezależnych programistów, którzy mogą prezentować nowe gry NES.
SNES - SuperGNES: Samodzielnie rozliczany jako najlepszy emulator SNES, to cóż, najlepszy emulator SNES. Jeśli bawiłeś się emulatorem SNES na jakiejkolwiek innej platformie, najprawdopodobniej bawiłeś się jakimś portem SuperGNES. Czysty skok do Ouya; Będziesz grać Legend of Zelda: A Link to the Past bez tarcia.
Cross-Platform - Nostalgia : Nostalgia nie jest prawdziwym emulatorem, to organizator emulatora. Kosztuje dolara, który, jeśli jesteś na emulacji, jest najlepszym wydaniem na Ouya. Celem Nostalgii jest uporządkowanie ROM-ów, pobieranie metadanych (takich jak streszczenia, okładki i recenzje) oraz ułatwienie przeglądania ROM-ów i uruchamiania ich za pomocą odpowiedniego systemu.
To jest tylko częściowa lista i tylko nasze absolutnie ulubione emulatory. Jeśli chcesz zobaczyć, ile systemów jest dostępnych w Ouya, programiści ogłosili, że będą na Ouya lub że można je załadować z boku na Ouya, sprawdź to często aktualizowana lista utrzymywany przez Thomasa Reissera w Day of the Ouya.
Przy tak dużej liczbie emulatorów i aplikacji pomocniczych trudno jest argumentować, że emulacja nie jest zabójczą aplikacją Ouya.
Co jeszcze mogę z tym zrobić?
Poza graniem w lekkie gry mobilne i emulowaniem starszych gier, co zostało? Odtwarzanie multimediów. Małe, ale potężne urządzenie z Androidem podłączone do głównego centrum telewizyjnego / multimedialnego prosi o odtwarzanie multimediów. Wśród dostępnych aplikacji do odtwarzania multimediów są: Plex, VLC, Flixster, TwitchTV i TuneIn radio.
Jednak prawdziwą (i darmową!) Perełką jest XBMC. W połowie sierpnia 2013 r. Na rynku Ouya pojawiło się wydanie XBMC zmodyfikowane dla Ouya. Wcześniej można było uruchomić XBMC na Ouya, ale był to niechlujny proces wywołujący ból głowy. Teraz wystarczy jedno kliknięcie, aby go zainstalować i skierować na źródło sieciowe lub podłączony dysk twardy i rozpocząć oglądanie filmów i treści HD. Byli
olbrzymi
Wentylatory XBMC i z naciskiem przetestowaliśmy bzdury zoptymalizowanej przez Ouya wersji XBMC. Nawigacja oparta na kontrolerze jest fantastyczna, a odtwarzanie wideo HD jest bezbłędne. Rzuciliśmy na to każdy rodzaj źródła wideo HD, jaki mieliśmy pod ręką, i odtwarzał wszystko bez zacinania się jednej klatki.
ZWIĄZANE Z: Jak zainstalować XBMC na iPadzie
Zainstalowaliśmy XBMC na wszystkim, od laptopów, przez iPady, po jednostki Rasberry Pi i wszystko pomiędzy, a instalacja na Ouya była najłatwiejszą instalacją, jaką kiedykolwiek wykonaliśmy.
Dobry, zły i werdykt
Codziennie gramy z Ouyą od kilku tygodni, sprawdziliśmy większość gier dostępnych dla systemu, od wysokiej jakości produkcji na Androida po to, co zostało stworzone z MS -Farba? potworności. Korzystaliśmy z aplikacji, testowaliśmy XBMC i ogólnie musimy powiedzieć, że było to pozytywne doświadczenie. Znajomi dobrze się przy tym bawili, większość transferów z telefonu komórkowego na HDTV była wielkim hitem dla dzieci, które usiedliśmy przed nim, a funkcje odtwarzania wideo są fantastyczne.
Rozpakujmy to doświadczenie na zgrabne listy, aby ułatwić Ci ocenę.
Dobra:
- 99 USD to kradzież za to, co możesz z tym zrobić.
- Dodanie dodatkowych kontrolerów innych firm jest łatwe.
- Jest cicho.
- Kontroler, choć nie jest doskonały, jest przyjemny w dotyku i jest solidnym pierwszym wysiłkiem firmy Ouya.
- To fantastyczna platforma do emulacji gier retro.
- XBMC działa na nim bez zarzutu; nie jest wymagana żadna konfiguracja poza dodaniem źródeł multimediów.
- Możesz pobierać aplikacje bez rootowania lub innych bólów głowy.
Złe:
- Nie ma prawdziwej zabójczej aplikacji.
- Najlepsze gry w systemie to obecnie gry retro ładowane przez emulator, co nie jest zbyt trwałym modelem biznesowym.
- Jeśli bardziej znane firmy deweloperskie nie zaczną przenosić swoich gier lub programować bezpośrednio dla Ouya, wszyscy będziemy skazani na dziwaczne / dziwne gry tylko dla Ouya; jest to model, który prawdopodobnie okaże się nie do przyjęcia dla większości konsumentów.
- Jeśli nie masz dodatkowych kontrolerów z innych konsol do gier, dodatkowe 150 USD na zakup trzech dodatkowych kontrolerów Ouya działa odstraszająco.
- Ukryty system cen w sklepie Ouya odstrasza wielu ludzi i działa w sprzeczności z każdym innym sklepem z aplikacjami do gier.
- Jesteś odgrodzony od sklepu Google Play (można go zainstalować na Ouya, ale jest to ogromny i skomplikowany problem), a Twoich dotychczasowych zakupów i aplikacji w Google Play nie można zaimportować do sklepu Ouya.
Werdykt: Jeśli grasz w najnowocześniejszą konsolę do gier, będziesz się naprawdę źle bawić. Jeśli chodzi o lekką konsolę do gier, która zapewnia wrażenia z grania w gry na Androida / mobilne w Twoim salonie, zapewnia stabilną platformę do emulacji gier i służy jako więcej niż potężne centrum multimedialne, które umożliwia obsługę XBMC z bezbłędne odtwarzanie wideo HD, Ouya to absolutna kradzież za 99 USD.
