Automatyczny balans bieli w aparatach cyfrowych jest w większości przypadków rozwiązaniem wystarczająco bliskim, ale nie całkiem. Czytaj dalej, ponieważ pokazujemy, jak używać nasadki balansu bieli (zarówno komercyjnej, jak i dla majsterkowiczów), aby uzyskać idealnie zrównoważony kolor.
Co to jest limit balansu bieli i dlaczego chcę to zrobić?
Istnieje kilka różnych technik, których możesz użyć do ustawienia balans bieli w aparacie (a później, w obróbce końcowej ). Najprostszą techniką, choć rzadko przynoszącą największe sukcesy, jest po prostu pozwolić aparatowi na automatyczne ustawienie balansu bieli. Problem polega jednak na tym, że automatyczny balans bieli to najczęściej automatyczny zły balans.
Nie zrozumcie nas źle, nowoczesne aparaty cyfrowe to absolutne cuda technologii i używają genialnych algorytmów do zarządzania różnymi rzeczami, od kompresji obrazu po ekspozycję, ale balans bieli jest bardzo trudny do uzyskania. W rezultacie bardzo często zdarza się, że zdjęcia mają bardzo słabe przebarwienie w najlepszym przypadku i okropnie oczywiste przebarwienia, gdy balans bieli został ustawiony nieprawidłowo lub automatyczny algorytm zawiódł.
Zamiast automatycznego balansu bieli można ręcznie ustawić balans bieli za pomocą jednego z ustawień wstępnych w aparacie (większość lustrzanek cyfrowych ma szeroką gamę ustawień wstępnych dla różnych warunków oświetlenia) lub ustawiając własne ustawienie wstępne za pomocą szarej karty. Problem z tym pierwszym polega na tym, że polegasz na tym, co inżynierowie aparatu uważają za warunki oświetlenia, a nie na tym, jakie są w rzeczywistości w danym momencie. Problem z tym drugim polega na tym, że poświęcenie czasu na wyciągnięcie dużej szarej karty, zrobienie zdjęcia, aby ustawić niestandardowy balans bieli i ponowne spakowanie karty, jest kłopotliwe.
Alternatywnie, możesz dołączyć białą kartę do kilku swoich wczesnych zdjęć podczas tej sesji, a następnie użyć białej karty jako punktu odniesienia w przetwarzaniu końcowym, aby zapewnić wartość balansu bieli dla pozostałych zdjęć wykonanych w tych samych warunkach. Ta metoda jest dość skuteczna, gdy jest wykonana prawidłowo, ale jest zarówno czasochłonna, jak i kosztowna (ponieważ podstawowe oprogramowanie do edycji zdjęć nie obejmuje funkcji potrzebnych do zastosowania niestandardowej wartości balansu bieli w całym zestawie zdjęć). Inną kwestią związaną z tym przepływem pracy jest to, że sama zmiana kąta, pod jakim fotografowana jest biała karta, może znacząco zmienić wartości, które wytwarza na zdjęciu. Używanie białej karty wydaje się dość proste, ale w rzeczywistości jest to trudna umiejętność.
Więc jeśli podejrzewa się automatyczny balans bieli, ustawienia wstępne nie są dużo lepsze, a ustawienie niestandardowych wartości za pomocą szarej i / lub białej karty jest uciążliwe, gdzie to nas prowadzi?
Pozostawia nas w królestwie czapek balansu bieli, które, jeśli są używane prawidłowo, są najłatwiejszym i najbardziej niezawodnym sposobem na uzyskanie spójnego balansu bieli i korekcji kolorów w aparacie. Osłona balansu bieli to osłona obiektywu, która jest wyposażona w półprzezroczysty materiał, który służy jako punkt odniesienia, który aparat może wykorzystać jako neutralną wartość koloru.
Z technicznego punktu widzenia odpowiednio skonstruowana nasadka balansu bieli pozwoli światłu przejść przez nią do matrycy aparatu, która odtwarza idealnie neutralną 18-procentową szarość (podobnie jak 18-procentowe szare karty referencyjne, których fotografowie używali od dziesięcioleci). Powyższy obraz to rzeczywiste zdjęcie wykonane przez korek balansu bieli po kalibracji w aparacie; pokazuje, jak równomierne i neutralne szare jest światło, gdy operator aparatu użył nasadki do kalibracji balansu bieli.
Powodem, dla którego ograniczenie balansu bieli jest tak skuteczne, jest to, że zamiast próbować obliczyć balans bieli na podstawie światła odbijającego się od obiektu (co ma miejsce zarówno w przypadku automatycznego balansu bieli w aparacie, jak i przy użyciu białej karty jako odniesienia punkt przetwarzania), nasadka balansu bieli zmienia aparat w tak zwany miernik zdarzeń. Zamiast mierzyć światło odbijające się od obiektu, zamiast tego mierzysz światło padające na obiekt (padające światło), aby określić temperaturę samego światła.
Spójrz na komercyjne i DIY czapki balansu bieli
Czapki balansu bieli brzmią całkiem nieźle, prawda? Więc jaki jest haczyk? Problem polega na tym, że mogą być cholernie drogie, co sprowadza się do małej nasadki aparatu z kawałkiem plastiku.
Najwyższym limitem balansu bieli na rynku jest Expodisc i, w zależności od rozmiaru i typu modelu, kosztuje około 70-120 USD. Są też low-endowe podróbki Expodisc, w szczególności Promaster , który kosztuje około 10-15 USD. W tym samym przedziale cenowym znajduje się odmiana DIY, która wymaga dwa filtry UV i trochę materiału wypełniającego (dwa proste filtry UV będą kosztować około 10 USD w przypadku większości konfiguracji soczewek).
Aby dać Ci najlepszą rekomendację, zdecydowaliśmy się przetestować te opcje ograniczenia balansu bieli, porównując automatyczny balans bieli w aparacie i kalibrację balansu bieli zapewnianą przez Expodisc, nasadkę Promaster i naszą własną białą biel. czapka balansowa w tych samych warunkach w różnych ustawieniach.
Co dokładnie otrzymujesz za swoje pieniądze, korzystając z każdej z tych opcji? Rzućmy okiem na arkusze specyfikacji, że tak powiem, dla każdego rodzaju ograniczenia balansu bieli.
Expodisc to bardzo solidna aluminiowa nasadka z bardzo przyjaznym dla użytkownika systemem mocowania - obręcz nasadki ma małe sprężynowe łożyska, które sprawiają, że zakładanie i zdejmowanie nasadki z gwintu obiektywu jest bardzo szybkie bez konieczności zakładania go lub majstrować przy jakimkolwiek zatrzasku. Materiał dyfuzyjny jest wielowarstwowy i składa się z kilku warstw półprzezroczystego plastiku zakończonego plastikowym dyfuzorem, jak w sklepie. Główny pierścień posiada punkt mocowania smyczy. Całość jest ręcznie składana i kalibrowana (karta kalibracyjna / testowa znajduje się w pudełku) w Kalifornii. Z pewnością płacisz dużo za Expodisc, ale jest to bardzo solidne i dobrze skonstruowane urządzenie. Co więcej, jest to jedyna nasadka balansu bieli, która została faktycznie przetestowana laboratoryjnie i posiada certyfikat zgodności z jakimkolwiek wskaźnikiem przepuszczalności światła.
Czapka Promaster jest całkowicie plastikowy i składa się z jednej warstwy materiału rozpraszającego światło osadzonej w plastikowej nasadce, którą mocuje się za pomocą tego rodzaju zacisków napinających, które znajdują się na standardowej osłonie obiektywu. Plastik jest wyjątkowo cienki i faktycznie można przez niego zobaczyć kontury przedmiotów (innymi słowy nie zapewnia pełnego i czystego rozpraszania światła). Nie wydaje się szczególnie wytrzymały i mogliśmy zobaczyć, jak bardzo łatwo ulega uszkodzeniu, jeśli jest niewłaściwie obsługiwany (ale z drugiej strony możesz kupić 8-10 czapek Promaster za cenę jednego Expodisc).
Czapka DIY jest dość wytrzymały, ponieważ składa się z dwóch aluminiowych pierścieni filtrujących i odpowiadającego im szkła UV. Prawdopodobnie musiałbyś mocno rzucić nim na ziemię lub nadepnąć bezpośrednio na szybę, aby ją uszkodzić. Jak wyjaśnimy za chwilę, materiał rozpraszający światło to dowolny materiał, który umieścisz między dwoma taflami szkła filtrującego.
Zanim przejdziemy do przykładowych zdjęć, przyjrzyjmy się bliżej, jak skonstruowaliśmy filtr DIY:
Czapka DIY to naprawdę prosta sprawa. W rzeczywistości możesz wykonać majsterkowanie, po prostu przytrzymując materiał filtru światła nad samą soczewką (co jest świetnym sposobem na przetestowanie materiałów przed poświęceniem czasu na faktyczne zbudowanie gotowego produktu). Wszystko, czego potrzebujesz, to dwa identyczne filtry UV, dopasowane do mocowania gwintowanego na obiektywie aparatu.
W przypadku naszego zestawu testowego zastosowaliśmy dwa filtry UV marki Tiffen 52 mm. Aby zamienić ten zestaw filtrów w czapkę balansu bieli, będziesz potrzebować materiału wypełniającego. W Internecie można znaleźć mnóstwo samouczków, w których można znaleźć wszystko, od bibuły filtracyjnej do białej kawy, przez bibułkę, po filtry do maski zmierzchowej. Ponieważ wypróbowanie różnych materiałów w czapkach do samodzielnego wykonania jest tak tanie, gorąco zachęcamy do tego.
Aby stworzyć nasadkę DIY, wystarczy umieścić jeden z filtrów UV na materiale (np. Materiał filtrujący maski przeciwpyłowej), obrysować filtr ołówkiem, a następnie wyciąć (pozostając nieco wewnątrz linii utworzonej przez filtr jako wewnętrzną średnica filtra UV jest mniejsza niż zewnętrzne koło, które narysowałeś). Następnie po prostu umieść świeżo wycięty dysk w jednym z filtrów i przykręć do niego drugi, skutecznie układając materiał między ułożonymi w stos elementami w następujący sposób:
To wszystko, co można zrobić w przypadku czapki DIY. Jego złożenie nie jest trudne, ale znalezienie odpowiedniego materiału do umieszczenia w środku jest zdecydowanie wyzwaniem. W naszych eksperymentach odkryliśmy, że bibuła filtracyjna do kawy była zbyt ciepła, bibułka zbyt chłodna, a materiał filtrujący z białej maski przeciwpyłowej (dostępnej w każdym sklepie ze sprzętem lub w sklepie dla majsterkowiczów) był bardzo bliski neutralnego chłód. Szczerze mówiąc, nigdy tak naprawdę nie znaleźliśmy materiału, z którego bylibyśmy bardzo zadowoleni, więc do celów demonstracyjnych zdecydowaliśmy się na użycie materiału maski przeciwpyłowej, ponieważ jest to jeden z najczęściej polecanych materiałów wypełniających.
Teraz, gdy przyjrzeliśmy się metkom cenowym i konstrukcji różnych limitów balansu bieli, przejdźmy do tego, jak ich używać i sprawdź wyniki.
Korzystanie z czapki balansu bieli
Jak wspomnieliśmy wcześniej w przewodniku, celem nasadki balansu bieli jest przekształcenie aparatu w miernik zdarzeń, który mierzy światło padające na obiekt, zamiast mierzyć światło odbijające się od obiektu. W ten sposób możesz skalibrować swój aparat do temperatury samego światła, a nie do temperatury światła odbijającego się od obiektu i otaczających obiektów.
Aby to osiągnąć, musisz właściwie ustawić aparat w miejscu, w którym znajduje się obiekt, i skierować go z powrotem w miejsce, z którego będziesz fotografować. Innymi słowy, jeśli stoisz na boisku piłkarskim i robisz portret sportowca opartego o słupek bramki, nie bierzesz odczytów balansu bieli z linii 20 jardów patrząc na sportowca, idziesz do miejsca, w którym znajduje się sportowiec stojąc i mierz światło padające na niego z kierunku, z którego zamierzasz zrobić zdjęcie.
Każdy aparat jest inny, więc musisz zapoznać się z instrukcją obsługi konkretnego modelu, ale zazwyczaj musisz przejść do ustawień aparatu, poszukać wpisu balansu bieli, a następnie wybrać niestandardowy balans bieli (w przeciwieństwie do automatycznego lub ustawienie wstępne jak żarowe). Załóż czapkę balansu bieli, wyceluj w miejsce, z którego będziesz fotografować (nie w pozycję, z której będziesz fotografować, pamiętaj) i zrób zdjęcie referencyjne. To zdjęcie referencyjne pokaże aparatowi, jak wygląda neutralny kolor w konkretnych warunkach oświetleniowych, w których pracujesz.
Jaka jest więc różnica między zezwoleniem na najlepsze odgadnięcie automatycznego balansu bieli a ustawieniem niestandardowego balansu bieli za pomocą czapki balansu bieli? Na poniższym zdjęciu widać znajomy widok, znak stopu na skrzyżowaniu:
Te dwa zdjęcia zostały zrobione późnym wieczorem w pochmurny dzień. Naturalne światło było bardzo ciepłym tonem. Zdjęcie po lewej stronie przedstawia balans bieli w aparacie. Znak ma niebieski odcień, a liście i inne obiekty w tle wydają się nieco sterylne - wcale nie tak wyglądała ta scena, choćby była prosta. Po włożeniu Expodisc i odczytaniu balansu bieli, zrobiłem drugie zdjęcie. Kolory są znacznie bardziej realistyczne, a zdjęcie nie ma już tego rodzaju sterylnego niebieskiego odcienia.
Mając ogólne pojęcie o działaniu czapki balansu bieli, przyjrzyjmy się, jak różne czapki układają się względem siebie w różnych warunkach oświetleniowych. Jeśli przeczytałeś którykolwiek z naszych innych samouczków dotyczących balansu bieli, wiesz, co będzie dalej; nasz niezawodny fotograf, a dookoła wspaniała figurka akcji Spawn pomoże.
Poniższe zdjęcia zostały zrobione w słoneczny dzień, w cieniu dużego drzewa na tle białego budynku:
W tych warunkach oświetleniowych automatyczny balans bieli był nieco chłodny, a Promaster był wręcz lodowaty. Dysk do majsterkowania był ledwo cieplejszy niż automatyczny balans bieli w aparacie. Jedyną opcją balansu bieli, która faktycznie ociepliła obraz, była Expodisc. Bez wątpienia najdokładniejszym odwzorowaniem kolorów w teście Spawn-against-the-white-wall był Expodisc.
Spójrzmy na inny test. W następującej sekwencji sfotografowaliśmy lilię pospolitą na zielono-białym tle liści lilii i ściany:
Ponownie, podobnie jak w przypadku poprzedniej próbki, okazuje się, że automatyczny balans bieli i DIYdisc oferowały podobne fajne tony. Jednak w tym ustawieniu Promaster wypadł znacznie lepiej i był bardzo bliski odtworzenia ciepłych tonów Expodisc.
Jak widać jednak pojawia się problem z konsystencją, który zależy od grubości i jakości materiału filtrującego. DIYdisc ma bardzo gruby kawałek materiału filtrującego, a Expodisc ma kilka warstw plastiku, podczas gdy Promaster jest bardzo cienki. Tak cienkie, że można przez nie spojrzeć i zobaczyć zarysy tego, co znajduje się w tle (budynki, chmury lub linia drzew). Wydaje się, że Promaster przepuszcza tylko tyle, że prawdopodobnie nie daje idealnie spójnego odczytu, gdy kamera próbuje zmierzyć neutralny kolor padającego światła.
Nasz werdykt
Jeśli szukasz samouczków DIY Expodisc, znajdziesz ich dziesiątki. Prawie każdy z nich uderza w firmę robiącą Expodisc za marketing za drogie badziewie, które każdy mógłby zrobić sam. Uważamy, że ocena jest nieco surowa. Tak, w rzeczywistości możesz stworzyć własny klon Expodisc, ale proces ten jest oparty na próbach i błędach. Jeśli lubisz oszczędzać złotówki (lub dziewięćdziesiąt), eksperymentować z aparatem i czerpać przyjemność z robienia tego samodzielnie, z pewnością zbuduj DIY Expodisc. Przygotuj się na eksperymentowanie z kilkoma różnymi materiałami, zanim znajdziesz ten, który naprawdę Ci się podoba (i który zapewnia spójne, wysokiej jakości wyniki). Musieliśmy wypróbować prawie tuzin różnych materiałów, zanim byliśmy w ogóle zadowoleni z wyników. Jeśli chodzi o inne samouczki, które sugerują trzymanie serwetki fast food lub Pringle może przykryć aparat, aby uzyskać odczyt balansu bieli - ten nonsens jest dla ptaków.
Nasze podejście do Expodisc jest następujące: jest bardzo wytrzymałe, dobrze zaprojektowane i niezależnie od tego, co fotografowaliśmy - kwiaty, figurki, ludzie, odległe budynki, sylwetki na tle nieba, dzieci, dzieła sztuki itp. - dało nam całkowicie spójne rezultaty. Każde zdjęcie, które zrobiliśmy po skalibrowaniu aparatu za pomocą Expodisc, dawało nam ten sam neutralny kolor z bardzo niewielką nutą ciepła, co było przyjemne w przypadku krajobrazów i osobistych portretów. To znacznie więcej, niż moglibyśmy powiedzieć o automatycznym balansie bieli w aparacie, naszej próbie majsterkowania na Expodisc lub knock off Expodisc, Promaster.
Podsumowując: jeśli chcesz uzyskać szybkie i spójne wyniki, zwłaszcza jeśli niespójne wyniki oznaczają, że będziesz spędzać dużo czasu na pracy w Photoshopie lub innej aplikacji do przetwarzania końcowego, aby naprawić zdjęcia ze słabym balansem bieli, Expodisc jest świetnym wartość.
