Niedawno popularny fotograf Trey Ratcliff powiedział, że skończył kupować lustrzanki cyfrowe, ponieważ aparaty bezlusterkowe to przyszłość. Rzućmy okiem na te kamery i zobaczmy, czy Trey jest na czymś, czy po prostu jest pełen gorącego powietrza.
Dzisiaj dowiemy się trochę o historii aparatów, czym są „lustrzane” aparaty i jak ta nowa generacja aparatów wpisuje się w historię fotografii i rozwoju coraz lepszych urządzeń. Czytaj dalej, aby zdecydować samodzielnie - czy Trey jest na pieniądzach, a lustrzanka cyfrowa faktycznie umiera? A może te „bezlusterkowe” aparaty mają być betamaxem współczesnej technologii kamer?
Czekaj, kamery mają lusterka?
Kilka lat temu, kiedy fotografia została po raz pierwszy wprowadzona do mas, aparaty były bardzo prostymi przedmiotami. Mieli przesłonę, która blokowała światło i światłoczuły materiał, który reagował na światło, gdy ta migawka się otworzyła. Problem z tym bardzo prostym projektem polegał na tym, że nie można było zobaczyć, co zamierzasz odsłonić, i dlatego bardzo trudno było skomponować dobre ujęcie. Jeśli kiedykolwiek widziałeś lub eksperymentowałeś z kamerami otworkowymi, wiesz, jak to jest - to głównie domysły.
Późniejsze generacje aparatów miały wizjery, przez które fotografowie mogli przeglądać, aby komponować swoje zdjęcia, ale ten wizjer był zupełnie innym obiektywem niż ten, który skupiał światło na kliszy. Ponieważ komponowałeś jednym obiektywem, a fotografowałeś innym, tworzyło to paralaksę. Krótko mówiąc, paralaksa w tego typu aparacie, zwana lustrzanką z dwoma obiektywami, oznacza, że to, co widzisz, nie jest tym, co dostajesz. Aby rozwiązać ten problem, inżynierowie aparatów musieli zaprojektować maszynę, która byłaby w stanie umożliwić fotografom oglądanie i naświetlanie przez ten sam obiektyw.
Wprowadź odruch pojedynczej soczewki
Odpowiedzią na problem paralaksy były lustrzanki jednoobiektywowe, czyli lustrzanki. Dzięki sprytnemu mechanizmowi ruchomych części lustrzanki jednoobiektywowe odbijają światło wpadające przez obiektyw do wizjerów optycznych (i do oka fotografa). Po naciśnięciu spustu migawki lustro się porusza i to samo światło wpadające przez ten sam pojedynczy obiektyw może naświetlić obraz na kliszy światłoczułej.
Wraz z ewolucją lustrzanek zaczęło mieć miejsce kilka trendów. Aparaty zaczęły normalizować układy - postęp migawki, wyzwalanie migawki i magazyn klisz zostały przeniesione w podobne miejsca, pomimo producenta. A 35 mm film stał się de facto formatem do użytku profesjonalnego i domowego - z pewnymi oczywiście wyjątkami. W końcu profesjonalni fotografowie otrzymali wymienne obiektywy, wszystkie ze standardowymi mocowaniami obiektywów i obiektywami dostosowanymi do formatu tego konkretnego aparatu. Oznaczało to, że fotograf mógł nosić jeden korpus aparatu i wymieniać obiektywy, aby fotografować w różnych sytuacjach, a firmy produkujące aparaty miały zupełnie nową linię produktów do opracowywania, produkcji i sprzedaży konsumentom. W dobie fotografowania na kliszy 35 mm większość fotografów domowych prawdopodobnie nie potrzebowałaby wszechstronności wymiennych obiektywów i zamiast tego zdecydowała się na bardziej kompaktowe i prostsze aparaty fotograficzne z obiektywami stałymi. Nawet dzisiaj to samo podejście do projektowania kamer jest oczywiste.
Trochę o aparatach cyfrowych
Jak omówiliśmy wcześniej, aparaty cyfrowe wykorzystują fotokomórki zamiast staromodny film do wykrywania i rejestrowania światła wchodząc przez skupioną soczewkę. Korzystając z tego samego modelu z pojedynczym obiektywem (ogólnie), aparaty cyfrowe (oczywiście, duh) zmieniły sposób, w jaki robimy dziś zdjęcia. Porozmawiajmy krótko o tym, jak to zrobić.
Cyfrowe lustrzanki jednoobiektywowe lub lustrzanki cyfrowe, jak są oznaczone, kontynuują tradycję wymiennych obiektywów, ale mają dodatkowe dodatkowe zalety dzięki pomiarowi obiektywu (odczyt dostępnego światła przez główny obiektyw) i trybom fotografowania automatycznego, umożliwiając ( ku rozczarowaniu wielu fotografów) użytkowników, aby robić lepsze zdjęcia bez dużej wiedzy o sztuce lub nauce fotografii. Ponadto aparaty cyfrowe umożliwiają krótszą pętlę sprzężenia zwrotnego dla tych z nas, którzy chcą dowiedzieć się więcej. Oznacza to, że możemy natychmiast dowiedzieć się, czy zdjęcie jest złe, czy dobre, i wprowadzać zmiany w locie. W przeszłości zmiana czułości ISO oznaczała mniej więcej zmianę całej rolki filmu, a uczenie się, co nakręciłeś źle, wymagało wywołania całej rolki i rozpoczęcia od nowa, jeśli zrobisz z niej bałagan.
Wiele nowoczesnych kamer typu point and shoot ma celowniki z oddzielnymi obiektywami, więc wracamy do problemu paralaksy. Jednak te aparaty z obiektywem stałym, wyceluj i fotografuj, sprytnie wykorzystują ten sam obiektyw i czujnik do tworzenia obrazu na ekranie LCD, całkowicie zastępując optyczny wizjer z drugim obiektywem. To właśnie ten rozwój pozwala tak zwanym „bezlusterkowcom” być bezlusterkowcem.
Aparaty bezlusterkowe są tutaj! Czy to przyszłość?
W przeciwieństwie do wielu innowacji w obrazowaniu cyfrowym, aparaty bezlusterkowe są już dostępne na rynku. Nie będziemy wspominać o żadnych konkretnych markach - obecnie nie przedstawiamy rekomendacji ani rekomendacji sprzętu - ale obecnie jest kilka firm produkujących wysokiej jakości bezlusterkowe aparaty cyfrowe. Czytelnicy zainteresowani podzieleniem się swoimi doświadczeniami z własnymi bezlusterkowcami mogą narobić trochę hałasu w sekcji komentarzy i dać nam znać, jakie marki i aparaty lubisz.
To, co sprawia, że te bezlusterkowce naprawdę różnią się zarówno od lustrzanek cyfrowych, jak i nowoczesnych cyfrowych aparatów fotograficznych typu „point and shoot”, to rodzaj scenariusza „najlepszego z obu światów”. Ponieważ konstrukcja jest bezlusterkowa, korpus aparatu jest znacznie prostszy, mniejszy i łatwiejszy do przenoszenia. A ponieważ korpus aparatu został zaprojektowany inaczej, obiektywy do tych aparatów są również prostsze i mniejsze w produkcji. Pozwala to na wykonanie mniejszych, wysokiej jakości soczewek po niższych kosztach. Ostatecznie część z tych oszczędności zostanie przekazana konsumentowi, jeśli jeszcze nie jest. A ponieważ ten projekt nowej generacji zawiera wymienne obiektywy, fotografowie będą mogli używać obiektywu odpowiedniego do sytuacji - co jest konieczne, aby przyciągnąć profesjonalną publiczność.
Podobnie jak w przypadku aparatów typu „wyceluj i fotografuj”, aparaty bezlusterkowe wykorzystują ekran LCD zamiast optycznego wizjera przez obiektyw. Zaleta tego jest oczywista - fotografowie mają większy, dokładniejszy obraz tego, jak będzie wyglądał ich ostateczny obraz, jeszcze przed zapisaniem zdjęcia. Jednak konsumenci, którzy upierają się przy korzystaniu z wizjera optycznego, stwierdzą, że nie są zadowoleni z paralaksy lub są zmuszeni do komponowania na ekranie LCD.
Patrząc na ogólny trend ulepszeń technologicznych na przestrzeni lat, wydaje się, że te bezlusterkowce, lub, jak nazywa je Trey, aparaty „trzeciej generacji”, byłyby przyszłością fotografii cyfrowej. Lustra w lustrzankach jednoobiektywowych były wyczynem inżynieryjnym od końca XIX do początku XX wieku w celu rozwiązania problemu paralaksy bez naświetlania kliszy. Dzięki dzisiejszej technologii można łatwo użyć jednego obiektywu do utworzenia podglądu obrazu na ekranie LCD, rozwiązując problem paralaksy w znacznie nowocześniejszy sposób. Czy jest to z natury lepsze? Zależy, kogo zapytasz.
Czy lustrzanki cyfrowe są w drodze? Może nie być tak pocięty i wysuszony, jak to przedstawia Trey, pomimo jego bardzo rozsądnych punktów . Może to zależeć bardziej od marketingu i reakcji nabywców aparatów, a także ilości zasobów, które producenci aparatów włożą w tę generację bezlusterkowców z wymiennymi obiektywami. Możesz narysować analogię do fotografów kupujących „bez lustra kontra lustrzanka cyfrowa” do „Betamax kontra VHS” lub „Blu-Ray a HD-DVD”. To skomplikowane pytanie i nawet jeśli niektórzy fotografowie lub eksperci nazywają to walką, jeśli firmy zajmujące się aparatem fotograficznym nie mogą przekonać swoich klientów, że bezlusterkowiec to prawdziwa przyszłość profesjonalnej fotografii cyfrowej, to nigdy nie będzie, pomimo wszelkich zalet.
Co sądzisz o bezlusterkowym wymiennym obiektywie, czyli aparatach trzeciej generacji? Czy będą musieli wyrwać cyfrową lustrzankę z twoich zimnych, martwych rąk? Opowiedz nam o swoich przemyśleniach na ten temat, w taki czy inny sposób, w sekcji komentarzy poniżej.
Kredyty graficzne: PENTAX Q (bez lustra) autorstwa Jung-nam Nam, Creative Commons. Stary aparat studyjny Alter Studio Fotoapparat autorstwa Janeza Novaka, Licencja GNU. Kamera z dwoma obiektywami w domenie publicznej. Aparat średnioformatowy Rolleiflex firmy Juhanson, Licencja GNU. 1957 Kodak Duaflex IV by RAYBAN, Licencja GNU. Pleasure, little treasure (u góry) autorstwa Javier M, Creative Commons. SLR Cross Section autorstwa Colina M.L. Burnett, Licencja GNU. Sensor Klear Loupe firmy Micheal Toyama, Creative Commons. 7D DSLR Rig wersja 1 autorstwa Dean Terry, Creative Commons. Canon Digital Elph PowerShot SD780 IS (3) autorstwa Studioesper, Creative Commons. Aparaty od dużych do małych, filmy do cyfrowych autorstwa Tom Photos, licencja GNU. The Yosemite 2012 Photowalk by Scobleizer, zrzut ekranu z wideo, Creative Commons.
