Oprócz pytania o system plików, którego chcesz używać, narzędzia do formatowania dysków będą również pytać o „Rozmiar jednostki alokacji”. Co to oznacza i jaką wartość wybrać?
Dzisiejsza sesja pytań i odpowiedzi jest dostępna dzięki uprzejmości SuperUser - części Stack Exchange, grupy witryn internetowych z pytaniami i odpowiedziami.
Pytanie
Czytnik SuperUser Andrew Keeton jest ciekawy, co dokładnie powinien umieścić w sekcji alokacji podczas formatowania dysku. On pisze:
Formatuję zewnętrzny dysk twardy o pojemności 1 TB jako NTFS. Ten dysk jest przeznaczony głównie do przechowywania multimediów, takich jak muzyka i wideo.
Co należy wybrać dla ustawienia rozmiaru jednostki alokacji? Dostępne są opcje od 512 bajtów do 64 KB. Czy są jakieś wytyczne, które mogę zastosować do innych typów dysków? Czy powinienem przestać się rozglądać i po prostu zostawić ustawienie „domyślne”?
Chociaż ustawienie domyślne jest zwykle najlepszym wyborem dla większości użytkowników, przejdźmy nieco głębiej.
Odpowiedzi
Współautorzy SuperUser Jonathan i Andrew oferują pewien wgląd. Jonathan pisze:
Jeśli jesteś „Użytkownikiem standardowym” z definicji Microsoft, powinieneś zachować domyślne 4096 bajtów. Zasadniczo rozmiar jednostki alokacji to rozmiar bloku na dysku twardym podczas formatowania systemu plików NTFS. Jeśli masz dużo małych plików, dobrze jest zachować mały rozmiar przydziału, aby nie marnować miejsca na dysku twardym. Jeśli masz dużo dużych plików, utrzymanie ich wyżej zwiększy wydajność systemu, ponieważ będzie mniej bloków do wyszukania.
Ale znowu, obecnie pojemność dysku twardego jest coraz większa, co powoduje niewielką różnicę przy wyborze odpowiedniego rozmiaru przydziału. Zaproponuj, abyś po prostu zachował wartość domyślną.
Należy również pamiętać, że większość plików jest stosunkowo mała, większe pliki mają duży rozmiar, ale małe jednostki.
Andrew rozszerza odpowiedź Jonathana następująco:
Pod względem wydajności miejsca mniejsze rozmiary jednostek alokacji działają lepiej. Średnio marnowane miejsce na plik będzie wynosić połowę wybranego AUS. Tak więc 4K marnuje 2K na plik, a 64K to 32K. Jednak, jak wskazuje Jonathon, współczesne dyski są ogromne, a trochę zmarnowanego miejsca nie warto się nad tym przejmować i nie powinno to być decydującym czynnikiem (chyba że korzystasz z małego dysku SSD).
Porównaj przeciętne marnotrawstwo kartonów 4K i 64K (32K-2K = 30K), dla 10 000 plików, które zajmują tylko 300 000 KB lub około 300 MB.
Zamiast tego pomyśl o tym, jak system operacyjny wykorzystuje przestrzeń. Załóżmy, że masz plik 3K, który musi urosnąć do 2K. W przypadku 4K AUS dane muszą zostać podzielone na dwa bloki - i mogą nie być razem, aby uzyskać fragmentację. W przypadku 64K AUS jest o wiele mniej bloków do śledzenia i mniej fragmentacji. 16-krotność rozmiaru bloku oznacza 1/16 liczby bloków do śledzenia.
W przypadku dysku multimedialnego, na którym przechowywane są zdjęcia, muzyka i filmy, każdy plik ma co najmniej 1 MB. Używam największego AUS. W przypadku partycji rozruchowej systemu Windows używam wartości domyślnej systemu Windows (czyli 4K dla dowolnego dysku NTFS mniejszego niż 16 TB).
Aby dowiedzieć się, jaki jest rozmiar klastra na istniejącym dysku:
fsutil fsinfo ntfsinfo X:
Masz coś do dodania do wyjaśnienia? Dźwięk w komentarzach. Chcesz przeczytać więcej odpowiedzi od innych zaawansowanych technicznie użytkowników Stack Exchange? Sprawdź cały wątek dyskusji tutaj .
