Więc zmodernizowałeś dysk twardy w swoim komputerze i pozostaje Ci ten stary, pozornie bezużyteczny, nagi dysk twardy. Nie wyrzucaj tego! Zmiana starego (lub nowego) dysku twardego w dysk zewnętrzny idealny do przechowywania dodatkowych plików wymaga zadziwiająco niewielkiego wysiłku. Spójrzmy, jak możesz usunąć kurz ze starych dysków i zaoszczędzić przy tym pieniądze.
Po co tworzyć własny dysk zewnętrzny?
Jeśli chcesz, możesz udać się do lokalnego sklepu elektronicznego z dużymi pudełkami lub ulubionych sprzedawców internetowych, takich jak Amazon lub Newegg, i odebrać dysk zewnętrzny za pozornie przyzwoitą cenę. Ale to, co wydaje się być wartością na powierzchni, nie zawsze tak jest. Nie tylko nie ma dobrego powodu, by płacić firmie zajmującej się dyskami twardymi premię za włożenie jej dysku w obudowę w Twoim imieniu, ale w rzeczywistości jest więcej niż kilka korzyści z wprowadzenia własnej konfiguracji zewnętrznego dysku twardego.
Po pierwsze, jeśli masz już dysk pod ręką, korzystanie z niego jako dysku zewnętrznego jest niezwykle tanie, ponieważ największy koszt (dysk) jest już zatopiony, a najmniejszy (obudowa) jest w porównaniu z nim trywialny. Nawet jeśli nie uważasz się za maniaka sprzętowego, istnieje duża szansa, że masz kilka (lub więcej) dysków twardych w pobliżu (mamy bukiety w szufladach).
Po drugie, masz kontrolę nad jakością i specyfikacjami dysku. W branży sprzętowej nie jest to tak cicha tajemnica, że zewnętrzne dyski twarde rzadko otrzymują dyski premium, a nawet jeśli lubisz firmę, od której kupujesz zewnętrzny dysk twardy, nie oznacza to, że Ty W trakcie tego procesu otrzymam od nich najlepszy projekt napędu. Jeśli używasz własnego starego dysku twardego lub nawet kupisz nowy, nieosłonięty dysk wewnętrzny do tego projektu, będziesz dokładnie wiedzieć, co otrzymujesz.
ZWIĄZANE Z: Jak pobrać dane ze starego dysku twardego (bez umieszczania go na komputerze)
Po trzecie, jeśli masz dysk z danymi, które chcesz odzyskać, możesz łatwo użyć zewnętrznej obudowy do zamontowania dysku twardego i odzyskania go. Tak, możesz zamontować dysk wewnętrznie na komputerze stacjonarnym, ale jest to trochę bardziej czasochłonne i może być niemożliwe na niektórych komputerach. W większości laptopów nie można dodać dodatkowego dysku wewnętrznego. (Chociaż jeśli interesuje Cię tylko jednorazowe pobieranie danych z dysku twardego i nie masz zamiaru używać ich jako dysku zewnętrznego, możesz znaleźć kabel i techniki, których używamy w tym artykule aby być bardziej pomocnym).
Wreszcie, w dłuższej perspektywie uzyskasz więcej korzyści z rozwijania własnego dysku zewnętrznego, ponieważ każdy dysk może być używany w obudowie. Przy zakupie standardowego dysku zewnętrznego obudowa jest dopasowana do dysku (czasami nawet dosłownie zlutowana). Nie możesz po prostu otworzyć tego MyBook Western Digital i wrzucić do niego starego dysku, ale dzięki zewnętrznej obudowie dysku jest to możliwe. Więc jeśli chcesz zaktualizować swój dysk zewnętrzny, wszystko, co musisz zrobić, to wymienić dysk w środku - zamiast kupować zupełnie nowy produkt.
Mając to wszystko na uwadze, przyjrzyjmy się kwestiom dotyczącym wyboru dysku, rozważaniom dotyczącym wyboru obudowy i wreszcie, jak to wszystko się łączy.
Wybór dysku
Niezależnie od tego, czy przeglądasz stertę starych dysków zbierających kurz na półce w biurze, czy rozważasz zakup nowego do tego zadania, jest kilka rzeczy, o których należy pamiętać. Sugerujemy dwukrotne przeczytanie tej sekcji. Raz, aby pomóc Ci zdecydować, którego dysku będziesz używać, a następnie ponownie zanotuj odpowiednie specyfikacje tego dysku, zanim przejdziesz do następnej sekcji przewodnika poświęconej zakupowi obudowy.
Drive Health
Jest to najważniejsza kwestia, którą należy wziąć pod uwagę przy ponownym użyciu starego dysku twardego: stan dysku. Oczywiście, jeśli wyciągnąłeś stary dysk z komputera, ponieważ miał poważne problemy, takie jak klikająca głowica dysku lub inny problem, nie powinieneś nawet rozważać używania go jako zewnętrznego dysku twardego.
ZWIĄZANE Z: Jak sprawdzić, czy Twój dysk twardy umiera dzięki S.M.A.R.T.
Nawet jeśli twój dysk nie ma problemów, absolutnie powinieneś sprawdź ustawienia SMART –Proces podobny do sprawdzania historii stanu dysku twardego. Jeśli okaże się, że dysk ma kilka czerwonych flag, na przykład tysiące uszkodzonych sektorów, powinieneś rozważyć użycie innego dysku zapasowego lub zakup nowego do obudowy.
Współczynnik kształtu dysku
Dyski twarde są dostępne w dwóch rozmiarach. Mechaniczne dyski twarde i hybrydy mechaniczne / SSD przeznaczone do komputerów stacjonarnych mają rozmiar 3,5 cala i są wielkości skromnej powieści w miękkiej oprawie. Są większe niż dyski wielkości laptopa, ale są też tańsze, jeśli chodzi o ilość miejsca, które możesz pomieścić. Wymagają również zewnętrznego źródła zasilania, co oznacza, że musisz podłączyć wynikowy dysk zewnętrzny do ściany.
Dyski SSD i dyski mechaniczne wielkości laptopa są dostępne w obudowie 2,5 ″. Zaletą korzystania z dysku 2,5, jak można się spodziewać, jest rozmiar - dyski 2,5 to mniej więcej rozmiar smartfona. Co więcej, większość obudów 2,5 ″ nie wymaga zewnętrznego zasilania, więc mają tylko jeden kabel: ten, który podłącza się do komputera. Nie jest wymagane gniazdko ścienne ani nieporęczna wtyczka transformatora.
Wadą korzystania z dysku w rozmiarze laptopa jest to, że dyski o rozmiarze 2,5 cala mają zwykle mniejszą pojemność (lub są znacznie droższe, jeśli mają większą pojemność), aw przeciwieństwie do dysków 3,5 cala, które mają ustawioną wysokość, dyski 2,5 cala mogą mieć 7 mm, 9,5 mm, i 12,5 mm wysokości.
Prędkość i pojemność napędu
Ponieważ prawdopodobnie będziesz podłączać dysk przez USB, prędkość dysku nie będzie miała dużego znaczenia pod względem wydajności. Technicznie dyski z wyższą prędkością obrotową będą miały niewielką przewagę nad połączeniami USB 3.0 (szczególnie w przypadku wyszukiwania i zapisywania ton małych plików), ale dla większości ludzi różnica jest prawdopodobnie nieistotna, gdy uwzględnione są wszystkie rzeczywiste czynniki - takie jak zmienne wprowadzone przez rozmiary plików, ile urządzenia są podłączone do każdego katalogu głównego USB w komputerze i tak dalej.
Prędkość napędu jest z pewnością czynnikiem wpływającym na zużycie napędu, ponieważ szybsze napędy generują więcej ciepła. Jeśli badasz stertę dysków lub robisz zakupy, przedłużysz żywotność swojego dysku, wybierając dysk twardy o niskiej prędkości obrotowej (np. 5400 obr./min) i pomijając dyski o wyższych 10000 obr / min).
Jeśli dysk jest używany rzadko, tak jak po prostu uruchamiasz go w celu tworzenia kopii zapasowych plików raz w miesiącu, różnica szybkości dysku (i późniejsze ciepło) jest kwestią sporną. Jeśli zamierzasz używać dysku w sposób ciągły, wybierz wolniejszy dysk.
Teraz, jeśli chodzi o pojemność dysku, jest tylko jedno prawdziwe ograniczenie, o którym należy pamiętać. Starsze obudowy USB 2.0 nie mają sprzętu / oprogramowania układowego do obsługi większych dysków, więc pamiętaj, że najlepiej jest sparować duży dysk (2 TB +) z nowszą obudową.
Interfejs dysku
Zachowaliśmy tę uwagę na koniec, ponieważ dla większości ludzi nie ma to już żadnego znaczenia. Dyski twarde są podłączane do wewnętrznych elementów komputera za pomocą połączenia typu PATA lub SATA.
Połączenia PATA (znane również jako IDE) dominowały na rynku dysków twardych od połowy lat osiemdziesiątych do około 2005 roku i miały szerokie złącze przypominające kabel drukarki, co widać poniżej na powyższym obrazku - zwróć uwagę na bardzo duży typ molexu zasilacz z prawej strony. SATA, wprowadzony w 2003 r., Jest obecnie dominującym typem połączenia i ma bardzo cienki port w kształcie litery L, widoczny powyżej dysku twardego PATA. Dane są przesyłane w małym punkcie połączenia w kształcie litery L, a moc jest przenoszona przez większy punkt połączenia w kształcie litery L.
Możliwe, że masz dysk SATA, chyba że jest to bardzo stary dysk (lub nowszy dysk używany w bardzo starym komputerze). Ale sprawdź swój dysk i porównaj go z powyższym obrazkiem, zanim zaczniesz szukać obudowy.
Wybór obudowy
Po zidentyfikowaniu odpowiednich elementów dysku twardego nadszedł czas, aby wybrać kompatybilną obudowę. Chociaż zewnętrzne obudowy dysków twardych wydają się być dość proste, warto pamiętać o kilku kwestiach podczas zakupów. Chociaż naszym celem jest edukowanie Ciebie jako konsumenta, abyś mógł wybrać odpowiednią obudowę do swoich potrzeb, nie pozostawiamy Cię w zawieszeniu - w tej sekcji zamieszczamy linki do konkretnych zalecanych przez nas obudów.
Interfejs wewnętrzny i rozmiar dysku
Zakończyliśmy w ostatniej sekcji, mówiąc o interfejsach napędów. Kupując zewnętrzną obudowę dysku twardego, pierwszą kwestią jest wybranie obudowy, której interfejs pasuje do interfejsu i rozmiaru dysku. Masz 2,5-calowy dysk twardy do laptopa z interfejsem SATA? Chcesz obudowa 2,5 ″ SATA . Masz stary dysk stacjonarny 3,5 cala z interfejsem PATA? Będziesz chciał obudowa 3,5 ″ obsługująca PATA / IDE .
Wreszcie, ci z Was, którzy kupują obudowy na dysk do laptopa 2,5 cala, powinni być bardziej świadomi wspomnianego wcześniej problemu z wysokością dysku. Sprawdź drobny nadruk na obudowie, aby zobaczyć, czy obudowa napędu mieści dyski o wysokości 12,5 mm, napędy o wysokości 9,5 mm, napędy o wysokości 7 mm lub wszystkie / niektóre z powyższych. Na szczęście dyski 12,5 mm są dość rzadkie i prawie każda obudowa 2,5 cala współpracuje z dyskami o wysokości 9,5 mm i 7 mm.
Interfejs zewnętrzny
Drugie znaczenie ma dopasowanie zewnętrznych interfejsów. Chcesz podłączyć swoją obudowę przez USB 3.0? FireWire? Port eSATA (który jest bardzo szybki, ale nie jest dostępny na wielu komputerach)?
Na powyższym zdjęciu widać wiele typowych typów interfejsów: po lewej mamy obudowę 2,5 ″ ze złączem micro-B, pośrodku mamy mocną metalową obudowę USB 2.0 (którą kupiliśmy w całości, aby pasowała do naszego Wii i przechowuj nasze gry ) ze złączem USB 2.0 typu B i wreszcie nowszą obudowę 3,5 ″ po prawej stronie ze złączem USB 3.0 typu B. Zauważ, że oba dyski 3,5 mają port zasilania - jak zauważyliśmy powyżej, do uruchomienia dysków o rozmiarze stacjonarnym potrzeba więcej energii.
Przede wszystkim dokładnie sprawdź specyfikacje obudowy, którą kupujesz, aby upewnić się, że otrzymujesz dokładnie to, czego potrzebujesz - ta tania obudowa może wydawać się świetną okazją, dopóki nie zdasz sobie sprawy, że jest tak tania, ponieważ jest tylko USB 2.0.
Materiał obudowy
Obudowy dysków twardych są dostępne z dwóch materiałów: plastiku i metalu. W przypadku rzadkiego i krótkotrwałego użytkowania materiał, z którego wykonana jest obudowa, nie ma tak naprawdę znaczenia. Ale w przypadku dysków zewnętrznych, które będą bardzo przydatne (zwłaszcza jeśli zamierzasz pozostawić je włączone przez cały dzień), metalowa konstrukcja korpusu, która zamienia obudowę w duży radiator do dysku twardego, jest koniecznością. Ciepło jest wrogiem całej elektroniki i warto zrobić wszystko, co możesz, aby dysk twardy był chłodny.
Zdjęcie w poprzedniej sekcji podkreśla tę mentalność podejmowania decyzji. Duża biała obudowa, którą kupiliśmy dla naszego Wii, to gigantyczny kawałek aluminium, który fantastycznie rozprasza ciepło podczas długich sesji grania. W przypadku krótkich sesji tworzenia kopii zapasowych plastikowe korpusy pozostałych dwóch obudów nie mają tak naprawdę większego znaczenia pod względem zatrzymywania / rozpraszania ciepła.
Na koniec zachęcamy do rezygnacji z marnowania pieniędzy na „wzmocnione” obudowy dysków twardych. W końcu płacisz premię za gumowy zderzak lub trochę dodatkowej ochrony wewnątrz obudowy obudowy. A tak naprawdę, jakie są szanse, że w ogóle rzucisz napęd na podłogę?
Zamiast płacić dodatkowo za wzmocniony dysk, po prostu wyszukaj w Amazon wyściełane etui na dysk, aby włożyć dysk, zanim wrzucisz go do plecaka lub teczki. Możesz znaleźć setki prostych, wyściełanych futerałów na wszystkie rozmiary dysków za mniej niż dziesięć dolców, jak ten wyściełany pokrowiec za 8 dolarów .
Alternatywa: doki i uwięzi
W arsenale sprzętowym każdego maniaka jest specjalne miejsce na stację dokującą do dysków twardych lub kabel uwięzi i byłoby niedopuszczalne, gdybyśmy o tym nie wspominali. Podczas gdy odpowiednia obudowa jest świetna do długotrwałego użytkowania, czasami po prostu chcesz włożyć dyski w celu szybkiego odczytu lub skopiowania. Jeszcze lepiej, ładne stacje dokujące obsługują również wiele rozmiarów dysków twardych i często zawierają funkcje, takie jak kopiowanie jednym dotknięciem, jeśli chcesz sklonować dysk.
Kto w takich przypadkach chciałby zająć się demontażem obudowy dysku twardego w celu wymiany dysku? Dzięki uwięzi kablowej wystarczy podłączyć go bezpośrednio, a za pomocą stacji dokującej można włożyć dysk tak, jak wrzucając kawałek tostu do tostera. Czego brakuje tym rozwiązaniom w ochronie napędu (generalnie nie zamykają płytki drukowanej na spodzie ani w żaden sposób nie osłaniają napędu), nadrabiają one szybkością użytkowania i łatwością wymiany napędu.
Podsumowanie
Pod koniec dnia nie bój się wydać kilku dodatkowych dolarów na lepsze funkcje, ponieważ czas to pieniądz. Różnica między starym modelem USB 2.0 jednej firmy z przestarzałymi funkcjami a ich nowszym ulepszonym modelem z połączeniem USB 3.0, obsługą dużych dysków i nie tylko wynosi prawie zawsze 5-10 USD (jeśli tak). W razie wątpliwości po prostu kup najnowszy model i nie wpadnij w pułapkę polegającą na mówieniu sobie „Cóż, te wyglądają identycznie, ale ten jest tańszy o 3 dolary…”. na dysk zewnętrzny zajmuje dodatkowe trzy godziny.
Kładąc wszystko razem
Dzięki pracy związanej z poznaniem tajników zewnętrznych dysków twardych i zakupem odpowiedniej obudowy za tobą, reszta jest łatwa. Jeśli masz obudowę bez narzędzi lub narzędzi, wystarczy dosłownie otworzyć obudowę (np. Otworzyć komorę baterii w urządzeniu elektronicznym) i wsunąć dysk twardy.
Na powyższym zdjęciu widać dwie beznarzędziowe obudowy - dzięki kompaktowej konstrukcji złącza danych i zasilania SATA można dosłownie otworzyć te obudowy, wsunąć dysk, aż zatrzaśnie się na miejscu, a następnie ponownie założyć pokrywę. Bum. Gotowy.
Jeśli w obudowie znajdują się śruby, zazwyczaj są dwie, które utrzymują ją razem i - podobnie jak klatka dysku twardego w komputerze - cztery śruby do montażu dysku. Co najwyżej będziesz potrzebować śrubokręta firmy Philips i dodatkowych sześćdziesięciu sekund na zainstalowanie dysku.
Wreszcie zaoszczędzimy Ci trochę paniki. Jeśli kupiłeś nowy dysk twardy do tego projektu, po pierwszym podłączeniu obudowy do komputera nie zobaczysz… nic. Dysk nie jest jeszcze sformatowany, więc system operacyjny będzie go ignorował, dopóki czegoś nie zrobisz. W takich przypadkach musisz przydziel i sformatuj dysk za pomocą Menedżera dysków systemu Windows , użyj Narzędzia dyskowego w systemie OS X lub użyj narzędzia takiego jak Gparted w Linuksie . Następnie dysk powinien pojawić się tak jak każdy inny dysk.
Teraz, gdy stary dysk nie zbiera kurzu, zaoszczędziłeś więcej niż kilka dolców i masz obudowę, która przetrwa dysk twardy, który w nią włożyłeś.
