Niedawno ci pokazaliśmy jak zmienić Raspberry Pi w maszynę zawsze na Usenecie wokół bogatego w funkcje klienta SABnzbd Usenet. Teraz wrócimy, aby pokazać, jak używać NZBGet, bardziej spartańskiego, ale także bardzo lekkiego narzędzia Usenet.
Dlaczego chcę to zrobić?
Jeśli śledziłeś wraz z naszym Jak zamienić Raspberry Pi w zawsze włączoną maszynę Usenet i jesteś całkowicie zadowolony z wyników, możesz całkowicie pominąć ten samouczek.
Jeśli z drugiej strony zauważyłeś, że SABnzbd wymagający dużej ilości zasobów obciąża Twoje Raspberry Pi zbyt dużym obciążeniem (zwłaszcza jeśli używasz go obok klienta BitTorrent), przejście na NZBGet to świetny sposób aby zwolnić zasoby systemowe. W tym procesie stracisz wiele funkcji, ale podstawowe funkcje (importowanie plików NZB, pobieranie treści, rozpakowywanie ich i interakcja z aplikacjami pomocniczymi, takimi jak SickBeard i CouchPotato) są nadal dostępne w NZBGet.
Ostrzegamy jednak, że instalacja NZBget jest znacznie większym kłopotem (i obejmuje kompilację zarówno NZBget, jak i załatanych aplikacji pomocniczych).
Czego potrzebuję?
W tym samouczku zakładamy, że masz funkcjonalne Raspberry Pi z zainstalowanym Raspbian i postępujesz zgodnie z naszymi poprzednimi samouczkami. Mam cię i jesteś tutaj, aby zamienić SABnzbd na NZBget, przejdź do następnej sekcji. Jeśli nie masz doświadczenia z tym procesem i chcesz się przyłączyć, sugerujemy rozpoczęcie od następujących artykułów w kolejności, w jakiej są one wymienione tutaj:
- Przewodnik HTG dotyczący rozpoczęcia pracy z Raspberry Pi
- Jak skonfigurować Raspberry Pi do obsługi zdalnej powłoki, pulpitu i przesyłania plików
- Jak zamienić Raspberry Pi w sieciowe urządzenie magazynujące o niskiej mocy
Wszystko w pierwszym samouczku jest konieczne, drugi samouczek jest opcjonalny (ale zdalny dostęp jest niezwykle przydatny w tym projekcie, ponieważ pudełko do pobierania jest idealnym kandydatem do bezgłowej kompilacji), a najważniejszą częścią trzeciego samouczka jest po prostu skonfigurowanie dysk twardy i konfigurowanie go do automatycznego montowania podczas rozruchu.
Oprócz wcześniejszej listy lektur, jeśli nie znasz zbytnio tajników Usenetu, zdecydowanie zalecamy przeczytanie następującego samouczka:
- Poradnik dla geeków dotyczący rozpoczynania pracy z Usenetem
Jeśli znasz już Usenet i masz konto u niezawodnego dostawcy Usenetu, to wspaniale. Jeśli ty nie masz konto Usenet, absolutnie musisz przeczytać nasz przewodnik, aby nabrać tempa. W przeciwieństwie do torrentów, do których można przejść, przeskakując z publicznego trackera do publicznego trackera, nie ma czegoś takiego jak niezawodny i darmowy publiczny serwer Usenet. Musisz uzyskać konto od wiarygodnego dostawcy - zapoznaj się z naszym przewodnikiem, aby uzyskać ogólne informacje o Usenecie i wskazówki, których dostawców warto wziąć pod uwagę.
Aktualizacja Apt-Get i instalacja UNRAR
Uwaga: Jeśli ostatnio korzystałeś z przewodnika SABnzbd, możesz bezpiecznie pominąć całą tę sekcję, ponieważ zaktualizowałeś już swoje narzędzie apt-get i zainstalowałeś UNRAR.
Pierwszym zadaniem jest aktualizacja i aktualizacja instalatora apt-get. Jeśli śledziłeś jeden z naszych innych przewodników Raspberry Pi i zaktualizowałeś wszystko, możesz pominąć ten krok.
Na terminalu wprowadź następujące polecenia:
sudo apt-get update
sudo apt-get upgrade
Jeśli nie byłeś aktualizowany / uaktualniany od jakiegoś czasu, przygotuj się na długi proces aktualizacji.
Podobnie jak w przypadku samouczka instalacji SABnzbd, będziemy musieli zainstalować dodatkowe narzędzie do obsługi archiwów plików.
Aby zautomatyzować rozpakowywanie plików, będziemy musieli stworzyć kopię bezpłatnej, ale nieintuicyjnie nazwanej aplikacji unrar-nonfree. Na szczęście pomocna dusza w RaspberryPi.StackExchange nakreślił, jak to zrobić w przypadku Raspbian.
Na terminalu wprowadź następującą komendę, aby umożliwić edycję pliku sources.list i dodać repozytorium zawierające unrar-nonfree:
Sudona / Etc / Apt / So rse s. I św
W nano dodaj następujący wiersz do pliku .list:
deb-src http://archive.raspbian.org/raspbian wheezy główna część niewolna rpi
Naciśnij CTRL + X, aby wyjść z nano i Y, aby zapisać / nadpisać stary plik .list. Po powrocie do wiersza polecenia musisz zaktualizować listę źródeł, aby zmiana odniosła skutek:
sudo apt-get update
Po zakończeniu aktualizacji (powinno być całkiem nieźle, jeśli zaktualizowałeś wcześniej w samouczku), nadszedł czas, aby utworzyć katalog roboczy, a następnie przejść do niego:
mkdir ~ / unrar-nonfree && cd ~ / unrar-nonfree
Czas pobrać zależności unrar-nonfree:
sudo apt-get build-dep unrar-nonfree
Po zakończeniu procesu i ponownym wyświetleniu monitu wprowadź następujące polecenie, aby pobrać kod źródłowy i skompilować pakiet instalacyjny:
sudo apt-get source -b unrar-nonfree
Nadszedł czas, aby zainstalować pakiet. Jeśli korzystasz z tego samouczka po wydaniu nowej wersji unrar-nonfree, musisz zaktualizować nazwę pliku. Możesz sprawdzić numer wersji, wpisując „ls” w wierszu polecenia, aby wyświetlić listę plików pobranych w poprzednich krokach:
sudo dpkg -i unrar_4.1.4-1_armhf.deb
Po zakończeniu instalacji możesz szybko sprawdzić, czy polecenie „unrar” jest dostępne dla systemu, po prostu wpisując „unrar” w wierszu poleceń. Po prawidłowym zainstalowaniu aplikacja unrar wyświetli listę wszystkich dostępnych przełączników i ich opisów. Jeśli pakiet został zainstalowany bez błędów, możesz posprzątać po sobie za pomocą następującego polecenia:
cd && rm -r ~ / unrar-nonfree
Teraz, gdy mamy już zainstalowaną aplikację UNRAR, czas zabrać się do instalacji i konfiguracji NZBGet.
Instalowanie i konfigurowanie NZBget
W przeciwieństwie do procesu instalacji SABnzbd, ten jest znacznie dłuższy / bardziej skomplikowany, więc przygotuj się na poświęcenie trochę czasu na monit. Oprócz spędzenia nieco więcej czasu na wyświetlaniu monitu, przygotuj się na pewien czas przestoju podczas używania polecenia „make” do kompilowania aplikacji.
Pierwszą rzeczą do zrobienia jest utworzenie katalogu tymczasowego, tak jak to zrobiliśmy z naszą instalacją UNRAR, w którym będziemy pracować. Podobnie jak w przypadku UNRAR, będziemy musieli pobrudzić sobie ręce, budując instalator. W monicie wprowadź następujące polecenia:
sudo mkdir / temp-nzbget
cd / temp-nzbget
Teraz musimy pobrać i wyodrębnić NZBget. W chwili pisania tego tekstu stabilną wersją jest 10.2. Sprawdź Witryna internetowa NZBget aby upewnić się, że pobierasz najnowszą stabilną wersję.
sudo wget http://sourceforge.net/projects/nzbget/files/nzbget-10.2.tar.gz
sudo tar -xvf nzbget-10.2.tar.gz
cd nzbget-10.2
Ponieważ NZBGet nie ma dla nas ładnego, gotowego instalatora, będziemy musieli ręcznie zainstalować wszystkie zależności. Jeśli jesteś ciekawy, do czego służy każda zależność, sprawdź listę wymagań wstępnych tutaj . W monicie wprowadź następujące polecenia:
sudo apt-get install libncurses5-dev
sudo apt-get install sigc ++
sudo apt-get install libpar2-0-dev
sudo apt-get install libssl-dev
sudo apt-get install libgnutls-dev
sudo apt-get install libxml2-dev
Po zainstalowaniu wszystkich zależności musimy wykonać małą operację poprawki na libpar2. Technicznie rzecz biorąc, możesz pominąć tę poprawkę ale łatka pozwala ustawić limit czasu na proces naprawy par. Jest to używane w przypadku wolniejszych urządzeń, takich jak nasze małe pudełko pobierania Raspberry Pi.
Uwaga: jeśli nie załatasz plików, podczas procesu konfiguracji pojawi się błąd, chyba że do polecenia ./configure dodasz –disable-libpar2-bugfixes-check
Aby załatać libar2, wprowadź następujące polecenia w monicie:
sudo wget http://sourceforge.net/projects/parchive/files/libpar2/0.2/libpar2-0.2.tar.gz
sudo tar -xvf libpar2-0.2.tar.gz
cd libpar2-0.2
cp /temp-nzbget/nzbget-10.2/libpar2-0.2-*.patch.
sudo patch <libpar2-0.2-bugfixes.patch
patch sudo <libpar2-0.2-cancel.patch
./configure
sudo make
sudo make install
Czas skompilować i zainstalować NZBget:
cd /temp-nzbget/nzbget-10.2
./configure
sudo make
sudo make install
Po zakończeniu tego procesu mamy jeszcze jedno zadanie, zanim skonfigurujemy NZBget. Musimy stworzyć zestaw katalogów do użycia przez NZBget. Zakładamy, że używasz tej samej struktury katalogów, której używaliśmy w naszych samouczkach dotyczących Raspberry Pi. Jeśli nie, musisz odpowiednio zmodyfikować swoje katalogi.
W wierszu polecenia wprowadź następujące polecenia, aby utworzyć katalogi NZBget:
sudo mkdir / media / USBHDD1 / share / NZBget
sudo mkdir / media / USBHDD1 / share / NZBget / dst
sudo mkdir / media / USBHDD1 / share / NZBget / nzb
sudo mkdir / media / USBHDD1 / share / NZBget / queue
sudo mkdir / media / USBHDD1 / share / NZBget / tmp
sudo mkdir / media / USBHDD1 / share / NZBget / post-proc
Możesz zmienić strukturę nazewnictwa, ale musisz też przejrzeć pliki konfiguracyjne i zmienić wszystkie domyślne nazwy folderów (co nie jest naprawdę warte zachodu).
Po utworzeniu folderów nadszedł czas na edycję pliku konfiguracyjnego NZBget. W monicie wprowadź następujące polecenie:
sudo cp /usr/local/share/nzbget/nzbget.conf /etc/nzbget.conf
Sudden / Etc / n zbge t. Kon f
Plik konfiguracyjny jest mocno opatrzony adnotacjami pomocnymi komentarzami (ale nie zamierzamy uwzględniać wszystkich linii komentarzy w naszych instrukcjach, ponieważ spowodowałoby to niepotrzebne wydłużenie bloków tekstu); Przeczytaj uważnie plik, aby edytować następującą część pliku konfiguracyjnego w sekcji ### PATHS:
MainDir = / media / USBHDD1 / share / NZBget
W sekcji ### NEWS-SERVERS wprowadź swoje dane logowania do serwera Usenet:
Server1.Host = yourserver.com
Server1.Port = 119
Server1.Username = nazwa użytkownika
Server1.Password = hasło
Server1.JoinGroup = yes
Server1.Encryption = no
Server1.Connections = 5
Po zakończeniu edycji pliku naciśnij CTRL + X i zapisz. Zanim uruchomimy NZBget, mamy jedną małą partię plików do skopiowania. Wróć do wiersza polecenia, wprowadź następujące polecenie:
cp /temp-nzbget/nzbget-10.2/nzbget-postprocess* / media / USBHDD1 / share / NZBget / post-proc
Spowoduje to skopiowanie wszystkich skryptów przetwarzania końcowego z naszego tymczasowego folderu instalacyjnego do stałego folderu przetwarzania końcowego. Teraz możemy uruchomić demona NZBget i upewnić się, że wszystko działa poprawnie. Wpisz następujące polecenie:
sudo nzbget -D
Możesz teraz przejść do adresu IP swojego Raspberry Pi z następującym numerem portu:
http: // [Your Pi's IP]: 6789
aby sprawdzić WebUI dla NZBget. Domyślna nazwa użytkownika to „nzbget”, a domyślne hasło to „tegbzn6789”.
Nie będziemy tu spędzać dużo czasu, wystarczy, żeby pogrzebać i upewnić się, że wszystko działa poprawnie. (Gdy skończymy konfigurację NZBget i proces uruchamiania przy rozruchu, nie będziesz już więcej patrzeć na NZBget, ponieważ będzie on nazywany przez wszystkie aplikacje pomocnicze, takie jak SickBeard i CouchPotato).
Skoro już tu jesteśmy, poświęć chwilę, aby dodać plik NZB - jeśli nie masz pliku NZB, udaj się na binsearch.info i poszukaj swojej ulubionej dystrybucji Linuksa.
Po potwierdzeniu, że możesz uruchomić NZBget i pobrać plik, nadszedł czas, aby skonfigurować NZBget tak, aby uruchamiał się podczas rozruchu. Jeśli śledziłeś wszystkie nasze samouczki dotyczące Raspberry Pi (lub jesteś weteranem Linuksa), cały ten proces będzie wydawał się dość znajomy.
Wprowadź następujące polecenie w wierszu polecenia:
Sudonna / Etc / Ini t. d / n zb get t
W pliku wklej następujący kod:
#! / bin / sh
### BEGIN INIT INFO
# Zapewnia: NZBget
# Wymagane-Start: $ network $ remote_fs $ syslog
# Wymagane-Stop: $ network $ remote_fs $ syslog
# Start domyślny: 2 3 4 5
# Domyślne-Stop: 0 1 6
# Krótki opis: Uruchom NZBget podczas rozruchu
# Opis: Uruchom NZBget
### END INIT INFO
sprawa „$ 1” w
start) echo -n "Uruchom usługi: NZBget"
/ usr / local / bin / nzbget -D
;;
stop) echo -n "Zatrzymaj usługi: NZBget"
/ usr / local / bin / nzbget -Q
;;
restart)
0 $ stop
0 $ start
;;
*) Echo "Użycie: $ 0 start | stop | restart"
wyjście 1
;;
esac
wyjście 0
Naciśnij CTRL + X, zapisz swoją pracę i wyjdź z nano. Teraz musimy zmienić uprawnienia do pliku i zaktualizować plik rc.d. Wprowadź następujące polecenia w monicie:
sudo chmod 755 /etc/init.d/nzbget
sudo update-rc.d nzbget domyślne
Uruchom ponownie system i potwierdź, że NZBget uruchamia się automatycznie.
W tym momencie możesz rozpocząć prostą instalację NZBget. Następnym krokiem jest przejście do naszego przewodnika po automatyzacji, Jak zautomatyzować swoje Always-On Raspberry Pi Download Box i postępuj zgodnie z instrukcjami instalacji. Każde narzędzie, którego używamy w przewodniku z SABnzbd, jest również kompatybilne z NZBget, więc po prostu dokonaj odpowiednich podstawień w menu ustawień.
