Στην εποχή των smartphone, διατηρούμε τα πάντα αποθηκευμένα στους μικρούς μας υπολογιστές τσέπης: εικόνες, υπολογιστικά φύλλα, έγγραφα, βίντεο, μουσική και όλα τα ενδιάμεσα. Αν θέλετε να μοιραστείτε αυτό το περιεχόμενο με άλλα άτομα, γιατί να συσσωρευτείτε σε μια μικροσκοπική οθόνη όταν έχετε αυτήν την ωραία, μεγάλη τηλεόραση που κάθεται εκεί;
ΣΧΕΤΙΖΟΜΑΙ ΜΕ: Πώς να αντικατοπτρίσετε την οθόνη Mac, iPhone ή iPad στην Apple TV σας
Τώρα, η ιδέα της σύνδεσης ενός smartphone σε τηλεόραση είναι τίποτα καινούργιο —Ακριβώς από αυτό, στην πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τρόποι για να συνδέσετε το τηλέφωνό σας Android στην τηλεόρασή σας, μερικοί από τους οποίους είναι ευκολότεροι από άλλους. Έχουμε μια βασική περιγραφή κάθε μεθόδου εδώ, μαζί με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Ας κάνουμε αυτό το πράγμα.
Ενσύρματες επιλογές: MHL και Slimport
Το Mobile High-Definition Link (MHL), ήταν το πρώτο πραγματικό πρότυπο για τη σύνδεση μιας συσκευής Android σε μια τηλεόραση. Χρησιμοποιεί την ενσωματωμένη θύρα USB του τηλεφώνου σας, μαζί με ένα συγκεκριμένο καλώδιο που μετατρέπει ουσιαστικά την έξοδο οθόνης σε μορφή αναγνώσιμη από τηλεόραση στο άλλο άκρο. Με άλλα λόγια: είναι ένα καλώδιο USB σε HDMI.
Υπάρχουν δύο διαφορετικά τύποι καλωδίων MHL διαθέσιμο: ενεργό και παθητικό. Τα ενεργά καλώδια είναι ο πιο κοινός τύπος. Λειτουργούν με ουσιαστικά οποιαδήποτε τηλεόραση επειδή εκτελούν την πραγματική μετατροπή, αλλά για να το κάνουν αυτό, απαιτούν μια επιπλέον πηγή τροφοδοσίας (συνήθως με τη μορφή ενσωματωμένου βύσματος USB πλήρους μεγέθους). Τα παθητικά καλώδια δεν κάνουν καμία μετατροπή από μόνα τους. Αντ 'αυτού, έχουν σχεδιαστεί για να χρησιμοποιούνται με τηλεόραση έτοιμη για MHL, κάτι που γίνεται όλο και πιο ασυνήθιστο. Τα παθητικά καλώδια δεν απαιτούν ξεχωριστή ισχύ.
Slimport , συγκριτικά, λειτουργεί σχεδόν το ίδιο. Η μεγάλη διαφορά με το Slimport είναι ότι εκτός από το HDMI, μπορεί επίσης να εξάγει το σήμα σε DVI, VGA και DisplayPort. Εκτός από την πρόσθετη ευελιξία στην επιλογή ενός τύπου θύρας, το Slimport λειτουργεί σχεδόν με τον ίδιο τρόπο όπως το MHL.
Όπως και τα ενεργά καλώδια MHL, το Slimport απαιτεί ένα "breakout box", το οποίο ουσιαστικά είναι ένας τρόπος για τη μονάδα να πάρει ισχύ. Αυτό παρέχει επίσης λίγο χυμό στη συσκευή υποδοχής, η οποία είναι μια ωραία πινελιά καθώς η οθόνη πρέπει να παραμείνει αναμμένη ενώ το τηλέφωνο είναι συνδεδεμένο (ανεξάρτητα από το πρότυπο που χρησιμοποιείται).
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτές τις ενσύρματες επιλογές είναι η υποστήριξη. Αυτό που κάποτε ήταν τυπικό στα περισσότερα smartphone, τόσο το MHL όσο και το Slimport γίνονται πιο δύσκολο να βρεθούν και στις δύο τηλεοράσεις και smartphone. Για παράδειγμα, τα δύο τελευταία τηλέφωνα Google (Nexus 6P / 5X και Pixel / XL) δεν διαθέτουν και τα δύο πρότυπα, όπως και τα τελευταία αρκετά τηλέφωνα Samsung Galaxy. Το ίδιο ισχύει και για τις τηλεοράσεις, αν και αυτό είναι ένα απλούστερο εμπόδιο για να πηδήξετε χάρη στα κουτιά ξεμπλοκαρίσματος - ακόμη και αν η τηλεόρασή σας δεν έχει άμεση υποστήριξη ή MHL ή Slimport, μπορείτε ακόμα να χρησιμοποιήσετε ένα ενεργό καλώδιο για να λειτουργήσει η σύνδεση.
Το πρόβλημα έγκειται πραγματικά στο τηλέφωνό σας. Εάν ψάχνετε έναν τρόπο να συνδέσετε απευθείας το smartphone σας στην τηλεόρασή σας, θα πρέπει να κάνετε λίγη έρευνα. Ορισμένοι κατασκευαστές, όπως η LG και η HTC, εξακολουθούν να περιλαμβάνουν MHL και / ή Slimport στα τηλέφωνά τους, αλλά σε αυτό το σημείο γίνεται πολύ επιτυχημένο.
Επιπλέον, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι έχετε το σωστό καλώδιο. Αυτό που σχεδιάστηκε για να είναι μια απλή λύση έχει γίνει περισσότερο από ένα περίπλοκο χάος που απαιτεί μια ασήμαντη έρευνα για να βεβαιωθείτε ότι Α) το τηλέφωνό σας υποστηρίζει μια απευθείας σύνδεση με μια τηλεόραση και Β) έχετε το σωστό καλώδιο.
Η αλήθεια είναι ότι αυτά τα ενσύρματα πρότυπα δεν ευνοούνται με την αυξημένη διαθεσιμότητα καλών ασύρματων επιλογών.
Ασύρματες επιλογές: Miracast και Google Cast
Ας είμαστε ειλικρινείς εδώ: είναι το 2017 και κανείς δεν του αρέσει να ασχολείται με καλώδια ή καλώδια, ειδικά για παροδικές συνδέσεις. Εάν μπορείτε να συνδέσετε το smartphone στην τηλεόρασή σας χωρίς να σηκωθείτε από τον καναπέ, γιατί θα το κάνατε δεν θέλω να?
Τα καλά νέα εδώ είναι ότι υπάρχουν μερικοί διαφορετικοί τύποι συνδέσεων που επιτρέπουν ακριβώς αυτό: το Google Cast και το Miracast. Όπως τα MHL και Slimport, αυτά είναι δύο μέσα για τον ίδιο σκοπό.
Η κύρια διαφορά μεταξύ αυτών των ασύρματων τεχνολογιών και των ενσύρματων ομολόγων τους - εκτός από τα καλώδια - είναι ότι αντί να αντικατοπτρίζει ολόκληρη την οθόνη του τηλεφώνου σας στην τηλεόραση (που είναι ό, τι είναι δυνατό με τα MHL και Slimport), μπορείτε να επιλέξετε και να επιλέξετε τι θα εμφανίζεται. Για παράδειγμα, μπορείτε να παίξετε Netflix ή YouTube στην τηλεόραση και να συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε το smartphone σας για άλλα πράγματα - γίνεται αποτελεσματικά ένα πολύ ακριβό τηλεχειριστήριο.
Το μεγαλύτερο μειονέκτημα είναι η καθυστέρηση. Εάν σκοπεύετε να προσπαθήσετε να παίξετε τα παιχνίδια του τηλεφώνου σας στη μεγάλη οθόνη, σίγουρα θα υπάρχει κάποια καθυστέρηση μεταξύ του τι συμβαίνει στο τηλέφωνο και του τι βλέπετε στην τηλεόραση. Εξαιτίας αυτού, δεν συνιστούμε πραγματικά τη χρήση ασύρματων συνδέσεων για παιχνίδια. Αντ 'αυτού, συνδεθείτε ενσύρματα.
Από τις δύο τεχνολογίες, το Miracast είναι παλαιότερο. Αναπτύχθηκε από το Wi-Fi Alliance ως τρόπο αναπαραγωγής HDMI μέσω Wi-Fi. Ενώ η Miracast απαιτούσε αρχικά την τηλεόραση να διαθέτει ενσωματωμένη υποστήριξη Miracast, Πολλά κουτάλια είναι τώρα διαθέσιμα για να προσθέσετε σε οποιαδήποτε τηλεόραση. Το Miracast είναι επίσης το πρότυπο που χρησιμοποιείται σε συσκευές όπως Fire TV και Fire TV Stick του Amazon , το οποίο συνιστούμε ανεπιφύλακτα εάν αναζητάτε μια συσκευή Miracast.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα με τους δεσμούς της Miracast με τη Διαχείριση ψηφιακών δικαιωμάτων (DRM). Δεν δημιουργούνται ίσα όλα τα dongles Miracast, οπότε ενδέχεται να μπορείτε ή όχι να κάνετε streaming σε πράγματα όπως το Netflix ή το YouTube σε κάθε τηλεόραση. Και πάλι, η έρευνα είναι ο φίλος σας.
Google Cast , το οποίο αρχικά ονομάστηκε Chromecast, είναι το πιο εύκολο στη χρήση όλων των προτύπων που αναφέρονται σε αυτό το άρθρο. Υποστηρίζεται ουσιαστικά από όλες τις συσκευές Android, διαθέτει όλες τις απαραίτητες ιδιότητες για τη ροή περιεχομένου που προστατεύει το DRM και συνήθως λειτουργεί.
Η υποστήριξη εφαρμογών για χρήστες Android είναι επίσης καλύτερη από το Miracast. Για παράδειγμα, εφαρμογές όπως το Google Photos και το Slides είναι έτοιμες για χρήση στο Google Cast. Αυτό το καθιστά απίστευτα εύκολο όχι μόνο να παρακολουθείτε Netflix, YouTube, Hulu ή άλλες υπηρεσίες ταινιών, αλλά και να μοιράζεστε εικόνες, οικιακά βίντεο και ακόμη και παρουσιάσεις όταν υπάρχει ανάγκη.
Ανεξάρτητα από το ποια εφαρμογή ή ασύρματο πρότυπο χρησιμοποιείτε για μετάδοση, η πραγματική διαδικασία μετάδοσης είναι εξαιρετικά εύκολη: απλώς πατήστε το κουμπί μετάδοσης στην επάνω γωνία μιας υποστηριζόμενης εφαρμογής. Χρησιμοποιώ το YouTube στο παρακάτω στιγμιότυπο οθόνης, αλλά το εικονίδιο είναι πάντα το ίδιο.
Από εκεί, απλώς επιλέξτε τη συσκευή μετάδοσης.
Όπως μπορείτε να δείτε, έχω μερικές συσκευές που εμφανίζονται εδώ, συμπεριλαμβανομένης μιας Fire TV, η οποία χρησιμοποιεί το Miracast και όχι το Google Cast. Όπως ανέφερα, θα βρείτε υποστήριξη για το Miracast hit and miss. Οι φωτογραφίες, για παράδειγμα, θα λειτουργούν μόνο με το Google Cast. Ο καθρέφτης πλήρους οθόνης θα λειτουργεί πάντα με το Google Cast, αλλά μόνο μερικές φορές λειτουργεί με το Miracast.
Όταν το καταλαβαίνουμε, είναι δύσκολο να μην προτείνουμε το Google Cast ως τον απλούστερο και πιο αποτελεσματικό τρόπο σύνδεσης του τηλεφώνου σας Android στην τηλεόρασή σας. Μπορείτε να αγοράσετε ένα Chromecast για μόλις 35 $ και ελάτε με την ευκολότερη στη χρήση και την πιο ευέλικτη επιλογή σύνδεσης, για εκκίνηση.
