Η χρονιά είναι το 1995. Έχετε κολλήσει με αργές δισκέτες που διαθέτουν μόνο 1,44 MB δεδομένων. Υπάρχει όμως μια συναρπαστική νέα τεχνολογία: Zip drives, που μπορούν να κρατήσουν 100 MB και να σας ελευθερώσουν από δισκέτες!
Τώρα, 25 χρόνια αργότερα, κοιτάμε πίσω την τεχνολογία Zip της Iomega και την ιστορία της. Γνωρίζατε ότι ορισμένες βιομηχανίες χρησιμοποιούν ακόμα δίσκους Zip;
Γιατί τα Zip Drives ήταν συναρπαστικά
Και πάλι, το 1995, σε σύγκριση με το πρότυπο δισκέτα , η μονάδα Zip έμοιαζε σαν αποκάλυψη! Επιτρέπει στους ανθρώπους να δημιουργούν αντίγραφα ασφαλείας των σκληρών δίσκων τους και να μεταφέρουν μεγάλα αρχεία με ευκολία. Κατά την κυκλοφορία, λιανική για περίπου 199 $ (περίπου 337 $ σήμερα, όταν προσαρμόζεται για τον πληθωρισμό) και οι δίσκοι πουλήθηκαν για 19,95 $ ανά τεμάχιο (περίπου 34 $ σήμερα).
Οι δίσκοι Zip ήταν αρχικά διαθέσιμοι σε δύο εκδόσεις. Χρησιμοποιήθηκε η παράλληλη θύρα εκτυπωτή που βασίζεται σε Windows ή DOS ως υπολογιστή. Ο άλλος χρησιμοποίησε τη διασύνδεση SCSI υψηλότερης ταχύτητας που είναι κοινή σε υπολογιστές Apple Macintosh.
Το Zip αποδείχθηκε εξαιρετικά επιτυχημένο κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους στην αγορά. Στην πραγματικότητα, η Iomega αντιμετώπισε πρόβλημα με τη ζήτηση τόσο για δίσκους όσο και για δίσκους.
Για να γιορτάσουμε τα 25α γενέθλιά του, ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτό που έκανε το Zip τόσο έντονο, πώς άλλαξε η επωνυμία με την πάροδο του χρόνου και τι τελικά το σκότωσε.
Ένα κομψό σχέδιο
Σε σύγκριση με τα πρότυπα της ημέρας, ο βιομηχανικός σχεδιασμός του αυθεντικού Zip drive ήταν αισθητός και μοντέρνος. Το βαθύ χρώμα του indigo ξεχωρίζει σε έναν κόσμο μπεζ υπολογιστών και Mac. Μικρό και ελαφρύ, ο δίσκος μετρήθηκε περίπου 7,2 x 5,3 x 1,5 ίντσες και ζύγιζε κάτω από μια λίβρα.
Ο σχεδιασμός του Zip είναι γεμάτος έξυπνες πινελιές, συμπεριλαμβανομένων δύο σετ από καουτσούκ, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να τοποθετούν τη μονάδα δίσκου κάθετα ή οριζόντια. Τοποθετήσατε το βύσμα ρεύματος σε ορθή γωνία Ακολούθησε ένα βαθύ κανάλι στο πίσω μέρος της μονάδας για να αποφευχθεί η ακούσια αποσύνδεση όταν η μονάδα ανάγνωσης ή γραφής δεδομένων. Θα μπορούσατε να δείτε την ετικέτα ενός τοποθετημένου δίσκου χωρίς να την αφαιρέσετε χάρη σε ένα παράθυρο στην κορυφή της μονάδας δίσκου.
Η Iomega εισήγαγε αργότερα μια εσωτερική έκδοση της μονάδας ZIP που ταιριάζει σε μια τυπική θέση δίσκου 5,25 ιντσών, αλλά τα εξωτερικά μοντέλα (εμφανίζονται παραπάνω) παρέμειναν πιο δημοφιλή.
Οι αυθεντικοί δίσκοι με φερμουάρ
Αφού διαμορφώσατε τους αρχικούς δίσκους των 100 MB του Zip (σε MS-DOS ή Windows), αποθηκεύτηκαν περίπου 96 MB δεδομένων. Με διαστάσεις 4 x 4 x 0,25 ίντσες, ήταν μόνο ελαφρώς μεγαλύτερες από τις δισκέτες 3,5 ιντσών. Είχαν ένα σκληρό, τραχύ κέλυφος με μεταλλικό κλείστρο με ελατήριο.
Όπως η δισκέτα 3,5 ιντσών, κάθε δίσκος Zip περιείχε περιστρεφόμενα εύκαμπτα μαγνητικά μέσα μέσα. Αλλά σε αντίθεση με τη δισκέτα, αυτός ο δίσκος περιστράφηκε σε πολύ υψηλές 2.968 σ.α.λ.
Τρία μεγέθη με φερμουάρ
Κατά τη διάρκεια ζωής του, η μάρκα Zip είχε τρία μεγέθη δίσκου. Μετά την αρχική μονάδα δίσκου 100 MB, η Iomega κυκλοφόρησε 250 MB (πάνω δεξιά) το 1999 για 199 $. Το 2002, η εταιρεία ξεκίνησε το Zip 750 (πάνω, στο κέντρο) για $ 180. Αυτή η μονάδα δίσκου χρησιμοποίησε 750 MB δίσκους, αλλά παρέμεινε συμβατή με τους δίσκους των 100 και 250 MB.
Με τη μονάδα δίσκου 750 MB, οι δίσκοι Zip ξεπέρασαν την χωρητικότητα των 650 MB ενός CD-R για πρώτη φορά. Αυτό τράβηξε την προσοχή στον τύπο, αλλά έφτασε πολύ αργά για να κάνει μεγάλη διαφορά στην αγορά.
PocketZip
Το 1999, η Iomega παρουσίασε το Clik! - ένα μικρό αφαιρούμενο σύστημα αποθήκευσης σε μέγεθος τσέπης Χρησιμοποίησε πολύ μικρές (περίπου 2 x 2 x 0,7 ίντσες) μαγνητικές δισκέτες και εξίσου μικρές μονάδες δίσκου, συμπεριλαμβανομένης μιας που ταιριάζει σε μια τυπική υποδοχή κάρτας PCMCIA. Κάθε δίσκος είχε 40 MB δεδομένων.
Μετά το " κλικ του θανάτου Στις μονάδες Zip των 100 MB που εξαπλώθηκαν μέσω των μέσων ενημέρωσης, ο Iomega άλλαξε το όνομα του Clik! μορφή σε PocketZip το 2000.
Η μορφή προοριζόταν να χρησιμοποιηθεί με μικρές προσωπικές ηλεκτρονικές συσκευές, όπως ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές και φορητές συσκευές αναπαραγωγής μουσικής. Ωστόσο, λόγω του ανταγωνισμού από στιβαρές, συμπαγείς κάρτες μέσων flash χωρίς κινούμενα μέρη, η μικροσκοπική μορφή της Iomega δεν ξεκίνησε ποτέ.
Zip Oddities
Η Iomega προσπάθησε αρκετές φορές να αξιοποιήσει την τεχνολογία και το εμπορικό σήμα Zip και να διαφοροποιήσει τη σειρά προϊόντων της. Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα στοιχεία του παραμένει το HipZip (2001). Αυτή η φορητή συσκευή αναπαραγωγής MP3 μεγέθους τσέπης χρησιμοποίησε δίσκους PocketZip 40 MB ως μέσο. Ωστόσο, το ανόητο λογισμικό διεπαφής και ο έντονος ανταγωνισμός από παίκτες που βασίζονται σε σκληρό δίσκο το κατέστησαν ανεπιτυχές.
FotoShow (2000) - μια δοξασμένη μονάδα δίσκου Zip 250 MB με σύνθετη έξοδο τηλεόρασης που εξυπηρετούσε παρουσιάσεις φωτογραφιών από δίσκους Zip - ήταν μια άλλη ενδιαφέρουσα προσπάθεια. Προορίστηκε για επαγγελματικές παρουσιάσεις και άτομα που ήθελαν να δείξουν τις οικογενειακές τους φωτογραφίες σε μια τηλεόραση. Ενώ ήταν μια έξυπνη ιδέα, το αδύνατο, αργό λογισμικό του το κράτησε πίσω.
Μια εφαρμογή Killer-Graphic Design
Στα τέλη της δεκαετίας του '90 και στις αρχές της δεκαετίας του '90, αρκετοί από τους επιτραπέζιους υπολογιστές Power Mac G3 και G4 της Apple περιλάμβαναν μια εσωτερική επιλογή Zip drive. Λίγο μετά την κυκλοφορία, οι δίσκοι Zip βρήκαν μια εφαρμογή killer με γραφίστες (που χρησιμοποιούσαν συνήθως Mac). Οι δίσκοι έγιναν το de facto πρότυπο για τη μεταφορά έργων τέχνης υψηλής ανάλυσης μεταξύ μηχανημάτων ή σε τυπογραφεία.
Αφού το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου είχε ξεχάσει τους δίσκους Zip, οι γραφίστες τους χρησιμοποιούσαν συνήθως.
ZipCD
Η τιμή ενός μόνο εγγράψιμου CD-R μειώθηκε από 100 $ σε 10 $ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, θα μπορούσατε να πάρετε ένα για λίγα λεπτά. Κάθε CD-R διέθετε 650 MB δεδομένων - 6,5 φορές περισσότερα από τον τυπικό δίσκο Zip 100 MB.
Καθώς ο ανταγωνισμός για φθηνές μονάδες δίσκου CD-R θερμαίνεται, η Iomega αποφάσισε να διαθέσει τη δική της μονάδα δίσκου CD-R με την επωνυμία Zip.
Το ZipCD 650 (2000) αρχικά πωλήθηκε καλά, αλλά γρήγορα κέρδισε μια κακή φήμη για την αξιοπιστία. Η Iomega πούλησε αρκετές άλλες μονάδες δίσκου ZipCD και CD-R με άλλες επωνυμίες αργότερα, αλλά κανένας δεν μπόρεσε να συλλάβει την αγορά της μονάδας δίσκου Zip 100 MB κάποτε
Τι σκότωσε Zip Drives;
Η εισαγωγή διαδεδομένων, φθηνών μονάδων δίσκου CD-R και μέσων - τα οποία θα μπορούσαν να διαβαστούν από οποιαδήποτε τυπική μονάδα CD-ROM - άρχισε να καταστρέφει το μερίδιο αγοράς της Zip για αφαιρούμενα αντίγραφα ασφαλείας. Οι επιχειρήσεις άρχισαν επίσης να εγκαθιστούν τοπικά δίκτυα (LAN) σε ολοένα αυξανόμενο αριθμό. Τα LAN επέτρεψαν μεγάλες μεταφορές αρχείων μεταξύ μηχανημάτων χωρίς καθόλου αφαιρούμενα μέσα.
Σε σύγκριση με αυτές τις νέες επιλογές, μια αποκλειστική αφαιρούμενη μονάδα δισκέτας ήταν πολύ λιγότερο ελκυστική.
Στη δεκαετία του '00, εμφανίστηκαν επιπλέον ανταγωνιστές, όπως μονάδες DVD-R, ευρυζωνική πρόσβαση στο Διαδίκτυο και αφαιρούμενα USB stick. Σε αυτό το σημείο, οι δίσκοι Zip είχαν ήδη γίνει σε μεγάλο βαθμό άσχετοι για τους περισσότερους ανθρώπους.
Εκπληκτικά, ωστόσο, ακόμη και 25 χρόνια αργότερα, ο Zip δεν είναι εντελώς νεκρός. Σύμφωνα με Βικιπαίδεια , ορισμένες αεροπορικές εταιρείες εξακολουθούν να χρησιμοποιούν δίσκους Zip για τη διανομή ενημερώσεων δεδομένων για συστήματα πλοήγησης αεροπλάνων. Για λίγο, οι λάτρεις των vintage υπολογιστών (Atari, Mac, Commodore) χρησιμοποιούσαν επίσης συχνά μονάδες δίσκου SCSI Zip για γρήγορη μεταφορά δεδομένων, αν και αυτό έχει πλέον αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από διεπαφές μέσων flash.
Ενώ λίγοι άνθρωποι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν Zip media, η μορφή λάμπει έντονα τη δεκαετία του 1990 Χρόνια πολλά, Zip!
Μνήμες ZIP
Χρησιμοποιήσατε μια μονάδα ZIP πίσω την ημέρα; Για ποιο λόγο το χρησιμοποιήσατε; Θα θέλαμε να μάθουμε για τις ZIP αναμνήσεις σας - καλό, κακό ή αλλιώς - στα παρακάτω σχόλια.
