Jeśli w ogóle używasz systemu Windows od bardzo dawna, prawdopodobnie słyszałeś o platformie .NET firmy Microsoft, prawdopodobnie dlatego, że aplikacja poprosiła Cię o jej zainstalowanie lub zauważyłeś to na liście zainstalowanych programów. Jeśli nie jesteś programistą, nie potrzebujesz dużej wiedzy, aby z niej skorzystać. Po prostu potrzebujesz tego do pracy. Ale ponieważ my, maniacy, lubimy wiedzieć rzeczy, dołącz do nas, badając, czym jest .NET i dlaczego tak wiele aplikacji go potrzebuje.
.NET Framework, wyjaśnienie
Sama nazwa „.NET Framework” jest nieco myląca. ZA struktura (w kategoriach programowania) to tak naprawdę zbiór interfejsów programowania aplikacji (API) i współdzielona biblioteka kodu, którą programiści mogą wywoływać podczas tworzenia aplikacji, dzięki czemu nie muszą pisać kodu od zera. W programie .NET Framework ta biblioteka współużytkowanego kodu nosi nazwę Framework Class Library (FCL). Bity kodu w bibliotece współdzielonej mogą pełnić różne funkcje. Załóżmy na przykład, że programista potrzebował aplikacji, aby móc pingować inny adres IP w sieci. Zamiast pisać ten kod samodzielnie, a następnie pisać wszystkie małe bity i fragmenty, które mają zinterpretować znaczenie wyniku pingowania, mogą użyć kodu z biblioteki, która wykonuje tę funkcję.
A to tylko jeden mały przykład. .NET Framework zawiera dziesiątki tysięcy fragmentów wspólnego kodu. Ten wspólny kod znacznie ułatwia życie programistom, ponieważ nie muszą oni odkrywać na nowo koła za każdym razem, gdy ich aplikacje muszą wykonywać jakąś typową funkcję. Zamiast tego mogą skupić się na kodzie, który jest unikalny dla ich aplikacji i na interfejsie użytkownika, który to wszystko łączy. Użycie struktury współdzielonego kodu, takiego jak ten, również pomaga zapewnić pewne standardy między aplikacjami. Inni programiści mogą łatwiej zrozumieć, co program robi, a użytkownicy aplikacji mogą liczyć na takie rzeczy, jak okna dialogowe Otwórz i Zapisz jako działające tak samo w różnych aplikacjach.
Dlaczego więc nazwa jest myląca?
Ponieważ oprócz służenia jako struktura współdzielonego kodu, .NET udostępnia również środowisko uruchomieniowe do zastosowań. Środowisko wykonawcze udostępnia piaskownicę podobną do maszyny wirtualnej, w której działają aplikacje. Wiele platform programistycznych zapewnia ten sam rodzaj rzeczy. Na przykład Java i Ruby on Rails zapewniają własne środowiska wykonawcze. W świecie .NET środowisko wykonawcze nosi nazwę Common Language Runtime (CLR). Gdy użytkownik uruchamia aplikację, kod tej aplikacji jest w rzeczywistości kompilowany do kodu maszynowego w czasie wykonywania, a następnie wykonywany. Środowisko CLR udostępnia również inne usługi, takie jak zarządzanie pamięcią i wątkami procesora, obsługa wyjątków programów i zarządzanie zabezpieczeniami. Środowisko wykonawcze jest w rzeczywistości sposobem na oderwanie aplikacji od rzeczywistego sprzętu, na którym działa aplikacja.
Posiadanie aplikacji uruchamianych w środowisku wykonawczym ma kilka zalet. Największą jest przenośność. Programiści mogą pisać swój kod w dowolnym z wielu języków pomocniczych, w tym takich ulubionych, jak C #, C ++, F #, Visual Basic i kilkudziesięciu innych. Ten kod można następnie uruchomić na dowolnym sprzęcie, na którym jest obsługiwany .NET. Chociaż platforma została rzekomo zaprojektowana do obsługi sprzętu innego niż komputery PC z systemem Windows, jednak jej zastrzeżony charakter doprowadził do tego, że była używana głównie w aplikacjach Windows.
Firma Microsoft stworzyła inne implementacje platformy .NET, aby pomóc w rozwiązaniu tego problemu. Mono to darmowy projekt typu open source zaprojektowany w celu zapewnienia kompatybilności między aplikacjami .NET i innymi platformami, zwłaszcza Linux. Implementacja .NET Core jest również bezpłatną platformą typu open source, zaprojektowaną w celu zapewnienia lekkich, modułowych aplikacji na wiele platform. NET Core ma zapewnić obsługę systemów Mac OS X, Linux i Windows (w tym obsługę aplikacji Universal Windows Platform).
Jak możesz sobie wyobrazić, framework, taki jak .NET, może być prawdziwym dobrodziejstwem po stronie programowania. Pozwala programistom pisać kod przy użyciu preferowanego języka i mieć pewność, że kod będzie działał wszędzie tam, gdzie jest obsługiwana platforma. Użytkownicy korzystają ze spójnych aplikacji, a także z faktu, że wiele aplikacji może w ogóle nie zostać opracowanych, gdyby programiści nie mieli dostępu do struktury.
Jak .NET dostaje się do mojego systemu?
.NET Framework ma nieco zawiłą historię i przez lata widział wiele wersji. Zazwyczaj najnowsza dostępna wersja platformy .NET jest dołączana do każdego wydania każdej wersji systemu Windows. Wersje miały być kompatybilne wstecz (więc aplikacja napisana dla wersji 2 mogłaby działać, gdyby była zainstalowana wersja 3), ale nie wyszło to tak dobrze. Nie wszystkie aplikacje działały z nowszymi wersjami. Szczególnie w systemach z systemem Windows XP i Vista często można zobaczyć wiele różnych wersji .NET zainstalowanych na komputerze.
Zasadniczo istniały trzy sposoby zainstalowania dowolnej wersji programu .NET Framework:
- Twoja wersja systemu Windows może zawierać go w domyślnej instalacji.
- Aplikacja, która wymagała określonej wersji, może zainstalować ją podczas własnej instalacji.
- Niektóre aplikacje wysyłają nawet do oddzielnej witryny pobierania w celu pobrania i zainstalowania określonej wersji .NET Framework.
Na szczęście w nowoczesnych wersjach systemu Windows wszystko przebiega sprawniej. Kiedyś za czasów Windows Vista wydarzyły się dwie ważne rzeczy. Najpierw wydano .NET Framework 3.5. Ta wersja została przerobiona tak, aby zawierała komponenty z wersji 2 i 3. Aplikacje, które wymagały wcześniejszych wersji, działałyby teraz, gdybyś miał tylko zainstalowaną wersję 3.5. Po drugie, aktualizacje do .NET Framework wreszcie zaczęły być dostarczane przez Windows Update.
Razem te dwie rzeczy oznaczały, że programiści mogli teraz w dużym stopniu polegać na użytkownikach, którzy mają już zainstalowane odpowiednie komponenty i nie musieli już prosić użytkowników o wykonanie dodatkowych instalacji.
ZWIĄZANE Z: Co robią „funkcje opcjonalne” systemu Windows 10 i jak je włączać i wyłączać
Kiedy pojawił się Windows 8, pojawił się nowy, całkowicie przeprojektowany .NET Framework w wersji 4. Wersja 4 (i nowsze) nie zapewnia wstecznej kompatybilności ze starszymi wersjami. Został zaprojektowany tak, aby można go było uruchomić razem z wersją 3.5 na tym samym komputerze. Aplikacje napisane do wersji 3.5 i starszych będą wymagały zainstalowania wersji 3.5, a aplikacje napisane w wersji 4 lub nowszej będą wymagały zainstalowania wersji 4. Dobra wiadomość jest taka, że jako użytkownik nie musisz się już martwić o te instalacje. Windows prawie obsługuje to wszystko za Ciebie.
Windows 8 i Windows 10 zawierają wersje 3.5 i 4 (obecna wersja to 4.6.1). Są instalowane za pierwszym razem, więc przy pierwszej instalacji aplikacji wymagającej jednej z tych wersji system Windows doda ją automatycznie. Jeśli chcesz, możesz samodzielnie dodać je do systemu Windows z wyprzedzeniem dostęp do opcjonalnych funkcji systemu Windows . Masz opcje osobnego dodawania wersji 3.5 i 4.6.
To powiedziawszy, nie ma prawdziwego powodu, aby dodawać je do instalacji systemu Windows samodzielnie, chyba że tworzysz aplikacje. Gdy po raz pierwszy instalujesz aplikację, która wymaga jednej z dostępnych wersji, system Windows doda ją za kulisami.
Co mogę zrobić, jeśli mam problemy z .NET?
Prawdopodobnie nie napotkasz problemów z samą platformą .NET w nowoczesnych wersjach systemu Windows. Ponieważ obie wymagane wersje są dołączone do systemu Windows i instalowane w razie potrzeby, instalacje aplikacji są dość płynne. W starszych wersjach systemu Windows (na przykład XP i Vista) często trzeba było odinstalować i ponownie zainstalować różne wersje .NET, aby wszystko działało. Trzeba było również przeskoczyć przez przeszkody, aby upewnić się, że zainstalowano odpowiednie wersje .NET dla aplikacji, które ich potrzebowały. Teraz system Windows obsługuje to za Ciebie.
To powiedziawszy, jeśli masz problemy, które Twoim zdaniem są związane z platformą .NET, możesz podjąć kilka kroków.
ZWIĄZANE Z: Jak skanować (i naprawiać) uszkodzone pliki systemowe w systemie Windows
Najpierw upewnij się, że system Windows ma wszystkie najnowsze aktualizacje. Jeśli dostępna jest aktualizacja .NET Framework, może to po prostu rozwiązać problemy. Możesz także spróbować usunąć wersje .NET Framework z komputera, a następnie dodać je ponownie. Po prostu kliknij na nasz wpis dodanie dodatkowych funkcji systemu Windows zobaczyć jak. Jeśli żaden z tych kroków nie działa, możesz spróbować skanowanie w poszukiwaniu uszkodzonych plików systemowych w systemie Windows. Nie zajmuje to dużo czasu i może przywrócić pliki systemowe, które zostały uszkodzone lub zaginęły. Zawsze warto spróbować.
Jeśli nic z tego nie działa, spróbuj pobrać i uruchomić oprogramowanie Microsoft Narzędzie do naprawy .NET Framework . Narzędzie obsługuje wszystkie aktualne wersje .NET Framework. Pomaga w rozwiązywaniu typowych problemów z instalacją lub aktualizacjami .NET i może być w stanie automatycznie naprawić wszelkie problemy, które masz.
I masz to. Może to być więcej niż kiedykolwiek chciałeś wiedzieć o .NET Framework, ale hej - następnym razem, gdy pojawi się na imprezie, możesz zaimponować wszystkim swoim znajomym.
