Nexus 5 to mój ulubiony telefon z Androidem wszechczasów. Chciałem zobaczyć, jak by to było używać go w 2018 roku, prawie pięć lat po premierze telefonu. Oto jak poszło.
Dzień pierwszy: to nie jest takie złe
Aby przeprowadzić ten mały eksperyment, chciałem skorzystać z czystego, standardowego Androida - ostatniej wersji oficjalnie obsługiwanej przez Google. Więc sflashowałem go, żeby zacząć od czystej karty. Poszło gładko (zgodnie z normą) i byłem w drodze.
Biorąc pod uwagę wiek telefonu, zdecydowałem się zacząć od czystej karty i instalować tylko te aplikacje, które absolutnie muszę mieć. Okazało się, że to dobry pomysł, ponieważ człowiek ten telefon może szybko się zawiesić. Ale wyprzedzam siebie.
Po skonfigurowaniu i zainstalowaniu wszystkich moich aplikacji spędziłem wieczór na ustawianiu ekranów głównych i logowaniu się do wszystkich aplikacji, których używam na co dzień. To nie było okropne, ale im więcej rzeczy używałem, tym wolniej stawał się telefon. Wiedziałem, że to będzie wyzwanie.
Pierwszą zauważalną wadą korzystania z tego telefonu nie była jednak wydajność. To była żywotność baterii.
Pozwólcie, że wam powiem: miałem szczęście, że dostałem godzinę ekranu na czas, zanim musiałem uderzyć w ładowarkę. To prawda, to prawie pięcioletni telefon z oryginalną baterią. Nie spodziewałem się niczego dobrego, ale stary… to było złe.
Jednak pierwszy dzień z Nexusem 5 nie był całkowicie okropny! Dopiero następnego dnia naprawdę zacząłem widzieć, jak źle to będzie.
Dzień drugi: czekanie to najtrudniejsza część
Tak też zrobił Nexus 5 nie starzeć się dobrze. Przedstawienie jest teraz nie do zniesienia. Sposób, w jaki korzystam z telefonu, może być dość intensywny - nierzadko bardzo szybko przełączam się między kilkoma aplikacjami, ale tak się nie dzieje w Nexusie 5. Nie tylko Marshmallow został wypuszczony przed jednym z moich ulubionych i najczęściej używane funkcje wielozadaniowe - funkcja podwójnego dotknięcia, aby przełączać się między aplikacjami - ale ogólnie nie ma wydajności. Snapdragon 800 nie nadąża za współczesnymi aplikacjami i wielozadaniowością.
Jednym z absolutnie najgorszych przestępców jest Facebook Messenger, który, przyznaję, jest jedną z najcięższych aplikacji, z których korzystam regularnie - może nawet działać wolno na moim Pixel 2 XL i Galaxy S9. To po prostu słabo napisana, bardzo ciężka aplikacja.
Ale używanie go na Nexusie 5 było straszny. Opóźnienie było nie do zniesienia. W pewnym momencie, próbując zamknąć czat, przypadkowo zadzwoniłem do mojego kumpla Dana, którego wiadomość tekstowa biegła za wspomnianą głową czatu. Ale oto kicker: telefon był więc opóźnił się, że nie dzwonił po mojej stronie, i nie miałem pojęcia, że kiedykolwiek do niego zadzwoniłem, dopóki nie dostałem SMS-a z napisem „pokrętło tyłek?” Dialer nawet się nie otworzył, ponieważ telefon był tak obciążony, że próbował zamknąć zwykłą czat.
Problemy z żywotnością baterii nadal nękały mnie drugiego dnia - skończyło się na tym, że prawie cały czas musiałem mieć przy sobie przenośną ładowarkę tylko po to, aby korzystać z telefonu. Było tak źle, że bałam się wykonywać z niego ważne telefony, bo umrze zbyt szybko. Skończyło się na tym, że mój iPhone (mój drugi telefon) był używany do niczego ważnego - nie można było ufać, że Nexus 5 mnie nie zepsuje.
Dzień trzeci: Android Aut - O mój Boże
Nie wychodzimy z domu tak często (przynajmniej staram się tego nie robić - moja żona często ma inne plany), więc minęło kilka dni, zanim zderzyliśmy się z samochodem, w którym mieszkam i umieram (i jadę) obok Jednostka główna Android Auto. Jeśli dzień wcześniej wydawało mi się, że telefon działa z opóźnieniem, to jeszcze nic nie widziałem - korzystanie z Android Auto było okropne.
Po pierwsze, zajęło wieczność aby interfejs Auto został uruchomiony w pierwszej kolejności. W przypadku nowoczesnych telefonów zwykle działa, zanim jeszcze wyjeżdżam z podjazdu. Ale tego dnia? Byłem poza podjazdem i co najmniej 12 przecznic dalej, zanim jeszcze próbował wystartować. I nawet wtedy niewiele to dawało.
Ogólnie rzecz biorąc, kiedy używam Auto, odtwarzam muzykę, a następnie przeskakuję do ekranu nawigacji, aby zobaczyć szczegóły ruchu drogowego w czasie rzeczywistym (lub, wiesz, nawigację). Ale Nexus 5 był tak przytłoczony tymi czynnościami, że nie miał pojęcia, co robić. Samo odtwarzanie muzyki było w porządku, ale gdy tylko przełączyłem się na ekran nawigacji, w zasadzie się poddałem.
Ale to dopiero początek. Masz teraz te problemy z baterią, o których mówiłem? Pogarszają się. W drodze po moje pasierbice (około 40 minut jazdy) udało się Nexusowi 5 stracić 15 procent baterii— gdy jest podłączony .
Dzień czwarty: czas na ROM
Nie zrootowałem ani nie zainstalowałem mojego głównego telefonu lat. Ale w czasach, gdy byłem małym chłopcem z Androidem, był to de facto sposób na wyciśnięcie większej prędkości, wydajności i wszystkiego innego z telefonu. Pomyślałem, że nie może być gorzej, więc dlaczego nie spróbować? zainstalowałem Lineage OS .
ZWIĄZANE Z: 8 powodów, dla których warto zainstalować LineageOS na swoim urządzeniu z Androidem
Krótko mówiąc: wydajność była lepsza, choćby tylko nieznacznie. Android Auto nadal był katastrofą, ale większość innych codziennych zastosowań była lepsza. Wielozadaniowość została nieco ulepszona, a zarządzanie pamięcią również wydawało się nieco lepsze. Żywotność baterii nie była lepsza, ale zamierzam to przypisać temu, że telefon ma pięcioletnią baterię, którą naprawdę trzeba wymienić.
Nie zagłębiłem się we wszystkich dostępnych narzędziach rootowania, takich jak niestandardowe jądra i przetaktowywanie, głównie dlatego, że Snapdragon 800 już sam się wystarczająco nagrzewa. Po prostu wydawało się to złym pomysłem.
Pomimo różnic i ulepszeń (tak małych jak one), Nexus 5 nadal był po prostu bezużyteczny.
Dzień piąty: przyznaję, to jest okropne
Moim celem było używanie Nexusa 5 przez cały tydzień, ale po pięciu dniach musiałem się wyłączyć. Poddałem się. Nie mogłem już tego zrobić. Wróciłem do mojego Pixela 2 XL i przysięgam, że był to najbardziej magiczny moment, jaki miałem z technologią od lat. Lata.
Czemu? Ponieważ wszystkie skargi, które miałem na temat Pixela, były nagle odszedł . Drobne drobiazgi w ogóle nie miały znaczenia, ponieważ to po prostu działa. To jest szybkie. Android Auto robi dokładnie to, co powinien. To był moment, którego nie miałem z częścią technologii od bardzo, bardzo długiego czasu. Otwierałem oczy, żeby zobaczyć, jak daleko zaszliśmy w ciągu zaledwie kilku krótkich lat.
Na wynos: kilka myśli końcowych
Jak powiedziałem na początku, Nexus 5 to mój ulubiony telefon z Androidem wszechczasów. I pomimo tego, jak okropnym pomysłem było używanie go jako mojego podstawowego urządzenia mobilnego w 2018 roku, to uczucie się nie zmieniło.
Nadal kocham to, jak się czuje Nexus 5, i byłbym kocham to gdyby Google zrobił to w nowoczesnym stylu jako część linii Pixel. Ten sam rozmiar (lub przynajmniej podobny), te same materiały - właściwie lubię plastikowe telefony - ale z nowoczesnymi specyfikacjami. Byłbym na tym wszystkim.
Ale wracając do punktu, o którym wspomniałem wcześniej: postęp, jaki dokonał się w przypadku telefonów komórkowych w ciągu zaledwie pięciu lat, jest oszałamiający. Dokładniej, sam Android znacznie się poprawił w tym czasie. Marshmallow ma zaledwie dwa lata, ale w jakiś sposób wydaje się o wiele starsza w porównaniu z Oreo. Chociaż nie wygląda to dramatycznie inaczej, drobne akcenty zawarte w Oreo, których nie ma w Marshmallow (i starszym), robią ogromną różnicę.
Ile razy myślałem „dlaczego uważałem, że to dobry pomysł” podczas tego małego eksperymentu, nie można przecenić, ale w sumie cieszę się, że to zrobiłem. Przypomnienie o tym, skąd pochodzimy - zarówno pod względem oprogramowania, jak i sprzętu - w porównaniu z miejscem, w którym jesteśmy teraz, było miłym przypomnieniem rzeczy, które uważam za oczywiste w przypadku nowoczesnych telefonów (i technologii w ogóle).
Byłbym ciekawy, jak poradzi sobie z Nexusem 5 Android Go , ponieważ prawdopodobnie byłoby to zupełnie inne doświadczenie. Może z wyjątkiem Androida Auto. Nie jestem pewien, czy cokolwiek mogłoby to naprawić.
