Jedną z korzyści wynikających z powszechnego przyjęcia telewizorów o wysokiej rozdzielczości i odtwarzaczy multimedialnych obsługujących HD, takich jak odtwarzacze Blu-ray i urządzenia do transmisji strumieniowej HD, jest nacisk na studia filmowe i telewizyjne, aby ponownie wypuszczać stare treści w pięknym HD. Ale jak dokładnie produkują treści HD ponad 20 lat po fakcie?
Drogi Poradniku,
Najpierw pozwolę sobie na otwarcie, mówiąc, że nie jestem zbyt mądrym człowiekiem i jestem pewien, że odpowiedź na moje pytanie jest oczywista dla wszystkich oprócz mnie. Mając to jednak na uwadze, jestem naprawdę ciekawy wszystkich nowo wydanych treści w ciągu ostatnich kilku lat, które zawierają nagrania w jakości HD z bardzo starego materiału.
Na przykład szukałem zestawu Cheers na Amazon i zobaczyłem, że mają wiele płyt DVD w standardowej rozdzielczości, ale mają też wszystkie oryginalne sezony w HD. Program został wyemitowany po raz pierwszy w 1982 roku, czyli praktycznie trzydzieści lat przed tym, jak telewizory HDTV uzyskały większościowy udział w rynku amerykańskim. Wersja programu HD była fantastycznie wyglądająca, a na początek miała format panoramiczny 16: 9! Na ekranie można było zobaczyć więcej niż wtedy, gdy oglądałeś program w ciągu dnia.
To samo dotyczy naprawdę starych filmów, takich jak Ben-Hur ; wyszło w 1959 roku, ale dziś można dostać piękną kopię HD Blu-ray. Film wygląda oszałamiająco na ładnym dużym telewizorze HD, kolory są wyraźne, tak jakby był nakręcony wczoraj.
Więc o co chodzi? Jak to się dzieje, że technologia sprzed dziesięcioleci (a nawet pół wieku temu) może zapewnić tak wysokiej jakości wideo dla współczesnych telewizorów?
Z poważaniem,
HD Ciekawy
Chociaż lubimy odpowiadać na pytania z różnych dziedzin, czy to dotyczące prostych problemów ze sprzętem, czy abstrakcyjnych pojęć, naprawdę lubimy zabawne małe pytania, takie jak to, które zadałeś dzisiaj, ponieważ jest to pytanie dla geeków ze względu na pytania dla geeków. Wybierzmy się na małą wycieczkę po ścieżce wspomnień i historii produkcji filmowej i telewizyjnej, aby pokazać, jak nasze ukochane filmy i programy z przeszłości mogą dziś wyglądać tak niesamowicie.
Przez cały XX wiek filmy i programy telewizyjne były nagrywane na różnych nośnikach filmowych. Główne filmy kręcono na taśmie 35 mm (a niektóre wysokobudżetowe filmy kręcono na taśmie 65-70 mm). Programy telewizyjne były zwykle kręcone na taśmie 16 mm. Bardzo niskobudżetowe programy telewizyjne i filmy kręcono na taśmie 8 mm. Poniższy obraz referencyjny, dzięki uprzejmości Australian National Film & Sound Archive, pokazuje względną skalę typowych standardów filmowych:
Film polega na tym, że ma niewiarygodnie wysoką „rozdzielczość”. W poprzednim zdaniu załączamy rozdzielczość w cudzysłowie, ponieważ film z technicznego punktu widzenia nie ma rozdzielczości w takim sensie, jak cyfrowy wyświetlacz lub urządzenie rejestrujące. Film nie ma liczby pikseli; nie ma uporządkowanego rozmieszczenia małych czerwonych, niebieskich i zielonych znaczników w jakiejkolwiek siatce.
Zamiast tego film ma ziarna. Charakter filmu polega na tym, że jest on środkiem transportu dla emulsji chemicznej, która odpowiednio naświetlona światłem w kontrolowanych warunkach rejestruje scenę przed obiektywem aparatu z niesamowitą szczegółowością. Na długo przed tym, jak rozmawialiśmy o tym, ile milionów pikseli może uchwycić najnowocześniejszy aparat cyfrowy, nawet najprostsze aparaty filmowe rejestrowały miliony „pikseli” w postaci ziarnistości kliszy, co dawało wysoki poziom szczegółowości.
Jak wysoki poziom szczegółowości mówimy? Ponieważ film i cyfrowe wideo / fotografia nie są analogiczne, w zasadzie nie można powiedzieć, że „klatka filmu o rozmiarze X ma rozdzielczość Y”, a sam temat był przez lata przedmiotem pewnych kontrowersji.
To powiedziawszy, nie wdając się w wielką debatę na temat filmu i cyfrowej, możemy podkreślić różnice, które są istotne dla twojego pytania. W szczególności możemy mówić o tym, jak wysoka jest „rozdzielczość” różnych filmów, zaczynając od próbki filmu wysokiej jakości. Pamiętaj jednak, że film nie uzyskuje rzeczywistej rozdzielczości w sensie cyfrowym, dopóki nie zostanie przechwycony przez urządzenie skanujące i faktycznie zdigitalizowany do wykorzystania w mediach telewizyjnych, płytach Blu-ray lub usługach przesyłania strumieniowego.
Film 35 mm, rodzaj filmu używany w większości starych filmów, można łatwo uznać za około 20 megapikseli lub więcej w rozdzielczości. Rzadziej używany, ale absolutnie ogromny film 65-70 mm ma, jak można się domyślić, z grubsza podwoić potencjalną rozdzielczość filmu 35 mm i można go przekonwertować na obraz o rozdzielczości 30-40 megapikseli. Przypadkowo Ben-Hur , film, o którym wspomniałeś, został nakręcony na taśmie 65 mm.
Standardowy film 16 mm ma mniej więcej połowę powierzchni filmu 35 mm i można go uznać za około 10 megapikseli lub więcej w rozdzielczości. Klisza 8 mm, film, w którym nakręcono wiele starych filmów domowych i filmów budżetowych, różni się najszerszą jakością, ale zazwyczaj w zależności od używanego sprzętu, a jakość filmu może wynosić od 1-5 megapikseli. Na marginesie, wiele osób uważa rozmyte i niskiej jakości domowe filmy, które ich rodzice lub dziadkowie kręcili na taśmie 8 mm w latach 60. i 70., jako reprezentatywne dla filmu 8 mm, ale te niskiej jakości są bardziej reprezentatywne dla niskiej jakości. kamer konsumenckich i filmów konsumenckich, z którymi byli i na których byli.
Mimo że film i cyfrowe wideo nie są równoważnymi mediami, liczby, które omówiliśmy w poprzednim akapicie, są przydatne jako ramy odniesienia; nie dlatego, że ktokolwiek realistycznie podejmie próbę przekonwertowania zdjęcia z Ben-Hur na 40-megapikselowy mural, ale ponieważ pozwala nam porównać, ile informacji jest umieszczonych w klatce filmu w porównaniu z nowoczesną ramką HDTV.
Na przykład rozdzielczość filmu 1080p, przeliczona na liczbę „megapikseli”, wynosi zaledwie 2 megapiksele (ponieważ w każdej klatce jest około dwóch milionów pikseli). Nawet nowe wideo 4K, które zachwyca wszystkich swoim realizmem, zapewnia tylko nieco mniej niż odpowiednik dziewięciu megapikseli rozdzielczości na klatkę.
Biorąc pod uwagę, że wysokiej jakości film 35 mm nakręcony przy użyciu wysokiej jakości sprzętu może dać 20 megapikseli lub więcej rozdzielczości podczas skanowania za pomocą wysokiej klasy sprzętu, staje się oczywiste, jak bardzo łatwo jest studiom filmowym wrócić i zakładając, że prawidłowo zachowały swoje oryginalne negatywy , całkowicie zremasterował film, aby wyglądał absolutnie niesamowicie w porównaniu z tym, co wydali na VHS w latach 80. i DVD w latach 90.
Nawet programy telewizyjne, takie jak Twoje zdrowie odcinki, do których się odwołujesz, zostały nakręcone w taki sposób, że mają wystarczająco dużo dostępnych informacji w klatkach filmu, aby przeskoczyć z transmisji w standardowej rozdzielczości do wideo HD i, zakładając motywację finansową, można je nawet zremasterować na przyszłość Łatwe wydawanie 4K.
Dla porównania i podkreślenia mocy procesu remasteringu, przyjrzyjmy się bliżej dwóm zrzutom ekranu z filmu, Ben-Hur , użyłeś jako przykładu w swoim pytaniu (i użyliśmy go do stworzenia złożonego obrazu dla nagłówka tego artykułu).
Pierwszy zrzut ekranu pochodzi z wydania filmu na DVD. Należy pamiętać, że film został również oczyszczony w tym wydaniu, ale ograniczenia standardowej rozdzielczości DVD są oczywiste:
Drugie zrzut ekranu pochodzi z remasteringu Blu-ray. Widoczna jest ostrość i przywrócona kolorystyka filmu.
Powyższe zrzuty ekranu nie pokazują nawet prawdziwego potencjału szczegółów, jakie może zapewnić mistrz filmu 65 mm. Przyszły remastering filmu w połączeniu z dużym zestawem 4K HDTV może zapewnić wrażenia wizualne, które pozwolą policzyć zmarszczki na uzdy i włosy na głowach koni.
Mówiąc o remasteringu, teraz, gdy rozwiązaliśmy zagadkę, skąd bierze się cała ta stara jakość wideo HD, zabawmy się trochę, patrząc, jak to zostało stworzone. Na początku tego roku Gizmodo odwiedził zespół zajmujący się remasterami filmów Criterion Collection, zespół wykwalifikowanych osób, które bardzo dbają o przywrócenie starych filmów i ich digitalizację.
Dzięki postępowi technologicznemu, starannemu podejściu wyszkolonych konserwatorów i odpowiedniemu przechowywaniu starych hollywoodzkich i telewizyjnych rolek filmowych, możemy cieszyć się pięknie odrestaurowaną zawartością sprzed dziesięcioleci na naszych nowych, lśniących zestawach HDTV.
Masz pilne pytanie techniczne, ezoteryczne lub inne? Napisz do nas e-maila na adres [email protected], a postaramy się odpowiedzieć.