Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε ένοχοι που προσφέρουμε τις ρυθμίσεις της αυτόματης ψηφιακής κάμερας Αλλά με μερικά γρήγορα μαθήματα σχετικά με τα βασικά στοιχεία της σωστής έκθεσης, μπορείτε να μάθετε πώς να είστε πιο αποτελεσματικός φωτογράφος, με ή χωρίς αυτό.
Η φωτογραφία, όπως μάθαμε στην τελευταία δόση του "Photography with How-To Geek", αφορά το φως. Αυτή τη φορά, θα μάθουμε περισσότερα σχετικά με τα διάφορα μέρη του τι πηγαίνει στην παραγωγή μιας σωστά εκτεθειμένης εικόνας, ώστε να μπορείτε να καταλάβετε καλύτερα τι κάνουν οι αυτόματες ρυθμίσεις σας ή ακόμα καλύτερα να καταλάβετε πώς να λάβετε αυτά τα αποτελέσματα με τις δικές σας μη αυτόματες ρυθμίσεις .
Τι είναι η έκθεση;
Κατά προσέγγιση, μια έκθεση συμβαίνει όταν ένα ευαίσθητο στο φως υλικό εισάγεται σε μια πηγή φωτός. Αυτό μπορεί να είναι είτε σύντομα, στην περίπτωση των παραθυρόφυλλων SLR που ανοίγουν και κλείνουν σε δευτερόλεπτο, ή για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην περίπτωση φωτογραφικών μηχανών με οπές που χρησιμοποιούν λιγότερο ευαίσθητες στο φως ταινίες. Το φως καταγράφει αυτό που «βλέπει» η κάμερα και ο έλεγχος και η αντίδραση σε αυτό το φως είναι καλή δουλειά του φωτογράφου.
Οι βασικοί τρόποι με τους οποίους γίνεται αυτό είναι η χρήση αυτών των σημαντικών στοιχείων έκθεσης - οι πιο προφανείς τρόποι ελέγχου του φωτός που χτυπά τον αισθητήρα της ψηφιακής σας κάμερας. Ας δούμε εν συντομία αυτά τα στοιχεία ελέγχου και πώς μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε προς όφελός σας.
ISO (Διεθνής Οργανισμός Τυποποίησης)
Αυτό δεν είναι τυπογραφικό λάθος - το ISO δεν είναι αρκτικόλεξο για αυτές τις τρεις λέξεις, αλλά μάλλον προέρχεται από ελληνική λέξη που σημαίνει «ίση». Το ISO είναι ένας μη κυβερνητικός παγκόσμιος οργανισμός που θέτει πρότυπα σε όλο τον κόσμο. Είναι πιο γνωστά για δύο κοινά πρότυπα: τον τύπο αρχείου ISO για εικόνες CD και τα πρότυπα ευαισθησίας στο φως για φωτογραφικούς φιλμ και αισθητήρες φωτός.
Η ευαισθησία στο φως αναφέρεται τόσο συχνά ως ISO, πολλοί φωτογράφοι δεν το γνωρίζουν ως τίποτα άλλο παρά. Το ISO είναι ένας αριθμός, που κυμαίνεται από 50 έως 3200 σε κοινές ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, που αντιπροσωπεύει πόσο φως χρειάζεται για να πάρει μια σωστή έκθεση. Οι χαμηλοί αριθμοί μπορούν να αναφέρονται ως το αργός ρυθμίσεις και απαιτούν περισσότερο φως ή μεγαλύτερους χρόνους έκθεσης για την εγγραφή μιας εικόνας. Η ευαισθησία αυξάνεται καθώς ο αριθμός ISO αυξάνεται - υψηλότερο ISO σημαίνει ότι μπορείτε να τραβήξετε φωτογραφίες αντικειμένων που κινούνται πιο γρήγορα χωρίς θόλωση, χρησιμοποιώντας γρήγορες ταχύτητες κλείστρου για να τραβήξετε φτερά κολιβρίων και άλλα γρήγορα κινούμενα αντικείμενα.
Οι υψηλές ρυθμίσεις αριθμού ISO αναφέρονται ως "γρήγορες" για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Μια κανονική ταχύτητα κλείστρου σε πολύ γρήγορο ISO όπως το 3200 θα μετέτρεπε μια «κανονική» ηλιόλουστη σκηνή σε μια φωτεινή, σχεδόν εξ ολοκλήρου λευκή φωτογραφία. Απαιτείται ισορροπία και προσεκτική σκέψη κατά τη μη αυτόματη προσαρμογή του ISO και υπάρχουν πολλές ανταλλαγές. Για παράδειγμα, πολλές καταστάσεις με σκοτεινό φωτισμό απαιτούν τις γρηγορότερες ρυθμίσεις ISO για να μετατραπούν μικρές ποσότητες φωτός σε μια αξιοπρεπή εικόνα. Ωστόσο, οι υψηλές ρυθμίσεις ISO συχνά οδηγούν σε κοκκώδεις εικόνες, τόσο σε φιλμ όσο και σε ψηφιακή φωτογραφία. Η καλύτερη δυνατή λεπτομέρεια επιτυγχάνεται σε χαμηλότερες ρυθμίσεις ISO - είναι επίσης ο καλύτερος τρόπος για την καταπολέμηση της υφής κόκκων που αναφέρθηκε προηγουμένως.
Το ISO μετράται σε " σταματά, "Κάθε επανάληψη είναι δύο φορές πιο ευαίσθητη στο φως από την τελευταία. Το ISO 50 είναι 1/2 τόσο ευαίσθητο όσο το ISO 100 και το 200 είναι δύο φορές πιο ευαίσθητο από το ISO 100. Οι τυπικοί αριθμοί εμφανίζονται επίσης σε αυτό το πολλαπλάσιο: ISO 50, 100, 200, 400, 800, 1600, 3200 κ.λπ.
Ταχύτητα κλείστρου, γνωστή και ως Μήκος έκθεσης
Ενώ η «ευαισθησία στο φως» είναι μια πιο αφηρημένη ιδέα, η ταχύτητα κλείστρου είναι μια πολύ πιο απτή ιδέα για να τυλίξετε το μυαλό σας. Η βασική ιδέα είναι πόσα δευτερόλεπτα (ή, πιθανότατα, κλάσματα του δευτερολέπτου) το ευαίσθητο στο φως υλικό εκτίθεται στο φως. Όπως το ISO, η ταχύτητα κλείστρου μπορεί να θεωρηθεί ότι χωρίζεται σε σταματά , το καθένα διαφορετικό από το τελευταίο με έναν παράγοντα δύο. Για παράδειγμα, το 1 δευτερόλεπτο επιτρέπει διπλάσιο φως από το 1/2 δευτερόλεπτο και το 1/8 επιτρέπει το μισό φως το επιτρέπει το 1/4 δευτερόλεπτο.
Οι ταχύτητες κλείστρου είναι περίεργες - λιγότερο ομαλές σε σύγκριση με τους αριθμούς ISO, με τις κοινές τυπικές ρυθμίσεις να κατανέμονται με κλάσματα που φαίνομαι λίγο μακριά: 1 δευτ., 1/2 δευτ., 1/4 δευτ., 1/8 δευτ., 1/15 δευτ., 1/30 δευτ., 1/60 δευτ., 1/125 δευτ., 1/250 δευτ., 1/500 δευτ. και 1/1000 δευτ. Κάθε στάση, όπως ειπώθηκε, είναι περίπου διαφορετική από την τελευταία ή την επόμενη από έναν παράγοντα δύο.
Ρυθμίστε την ταχύτητα κλείστρου με βάση την ταχύτητα των αντικειμένων στη σκηνή σας ή τη σταθερότητα της βάσης της κάμερας. Η ικανότητα φωτογράφησης αντικειμένων που κινούνται γρήγορα χωρίς θόλωση ονομάζεται διακοπή της δράσης και η σωστή ρύθμιση ταχύτητας κλείστρου θα σας βοηθήσει να το επιτύχετε. Σύμφωνα με έναν γενικό κανόνα, οι γρηγορότερες ταχύτητες κλείστρου (1/250 δευτερόλεπτα έως 1/60 δευτερόλεπτα) επιτρέπουν τη φορητή φωτογραφία εν κινήσει, ενώ οτιδήποτε πιο αργό μπορεί να απαιτεί τρίποδο για την καταπολέμηση της θαμπάδας. Τυχόν εκτεταμένες εκθέσεις 1 δευτερολέπτου + θα απαιτούν τρίποδο ή ανθεκτική βάση για λήψη χωρίς θόλωση.
Το διάφραγμα (κάνει ό, τι πρέπει, επειδή μπορεί)
Συζητήθηκε εν συντομία στο το τελευταίο μας άρθρο «Φωτογραφία με How-To Geek» , το άνοιγμα του φακού σας είναι παρόμοιο με το μαθητή στο μάτι σας. Διαθέτει ρυθμίσεις για χαμηλό φωτισμό ώστε να συγκεντρώνει άφθονο φως και ρυθμίσεις για έντονο φωτισμό ώστε να αποκλείει όλα εκτός από την απαραίτητη ποσότητα. Και όπως η ταχύτητα κλείστρου και οι ρυθμίσεις ISO, τα ανοίγματα έχουν κανονικές στάσεις, το καθένα διαφορετικό με συντελεστή δύο. Πολλές κάμερες θα έχουν ρυθμίσεις στάσης μισού και τέταρτου, αλλά οι γενικά συμφωνημένες τελικές στάσεις είναι f / 1, f / 1.4, f / 2, f / 2.8, f / 4, f / 5.6, f / 8, f / 11, f / 16, f / 22, κ.λπ. Περισσότερο φως αποκλείεται καθώς ο αριθμός αυξάνεται, καθώς το διάφραγμα κλείνει πιο σφιχτό και πιο σφιχτό τόσο μικρότερος γίνεται ο διαχωριστικός αριθμός.
Ένα από τα ενδιαφέροντα υποπροϊόντα των μικρότερων ρυθμίσεων διαφράγματος είναι ότι το βάθος πεδίου σας αυξάνεται καθώς το διάφραγμα σας συρρικνώνεται. Με απλά λόγια, το βάθος πεδίου είναι το ποσό των φωτογραφημένων αντικειμένων που υποχωρούν στο χώρο που μπορεί να επικεντρωθεί επιτυχώς. Η αύξηση του αριθμού f θα σας επιτρέψει να εστιάζετε όλο και περισσότερο το θέμα σας όταν το φωτογραφίζετε. Για παράδειγμα, οι κάμερες με τρύπες έχουν σχεδόν άπειρο βάθος πεδίου, καθώς έχουν το μικρότερο δυνατό άνοιγμα - κυριολεκτικά μια τρύπα. Τα μικρότερα ανοίγματα μειώνουν την ποσότητα διαθλαμένου φωτός που εισέρχεται στον αισθητήρα, επιτρέποντας μεγαλύτερο βάθος πεδίου.
Θερμοκρασία χρώματος και ισορροπία λευκού
Εκτός από αυτά τα τρία στοιχεία ελέγχου, θα διαπιστώσετε ότι η ποιότητα του φωτός στην οποία φωτογραφίζετε μπορεί να επηρεάσει δραστικά την τελική εικόνα που παράγετε. Αυτό που μπορεί να είναι η πιο σημαντική ποιότητα φωτός πέρα από την ένταση είναι « Θερμοκρασία χρώματος " Είναι σπάνιο ο φωτισμός που θα συναντήσετε να εκπέμψει κόκκινο, πράσινο και μπλε φάσμα φωτός σε ίσες ποσότητες για να παράγει τέλεια ισορροπημένο, 100% λευκό φως. Αυτό που θα δείτε, πιο συχνά από ό, τι όχι, είναι οι λαμπτήρες που κλίνουν προς το ένα χρώμα ή το άλλο - αυτό εννοούμε με τη λεγόμενη θερμοκρασία χρώματος.
Η θερμοκρασία χρώματος μετράται σε μοίρες χρησιμοποιώντας το Κλίμακα Kelvin , μια τυπική κλίμακα που χρησιμοποιείται στη Φυσική για τη μέτρηση των αστεριών, των πυρκαγιών, της καυτής λάβας και άλλων απίστευτα καυτών αντικειμένων από το χρώμα τους. Ενώ οι λαμπτήρες πυρακτώσεως δεν το κάνουν Κυριολεκτικά κάψει στους 3000 βαθμούς Kelvin, εκπέμπουν φως παρόμοιας ποιότητας με αντικείμενα που καίγονται σε αυτήν τη θερμοκρασία, οπότε η σημείωση υιοθετήθηκε για την επισήμανση και την κατηγοριοποίηση της ποιότητας φωτός από διάφορες κοινές πηγές.
Οι ψυχρότερες θερμοκρασίες, στην περιοχή των 1700 K, τείνουν να καίνε κόκκινο έως κόκκινο-πορτοκαλί. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν ηλιοβασιλέματα με φυσικό φως και φωτιά. Το θερμότερο φως θερμοκρασίας, όπως ο τυπικός οικιακός μαλακός λευκός λαμπτήρας σας θα κάψει περίπου 3000K και συχνά επισημαίνονται στη συσκευασία. Καθώς οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, το φως γίνεται πιο λευκό (καθαρό λευκό που κυμαίνεται από 3500-4100K) με θερμότερες θερμοκρασίες που τείνουν προς πιο μπλε. Σε αντίθεση με την κανονική αντίληψή μας για τα «δροσερά» χρώματα σε σχέση με τα «ζεστά» χρώματα, οι θερμότερες θερμοκρασίες στην κλίμακα Kelvin (ας πούμε 9000K) ρίχνουν το «πιο δροσερό» φως. Μπορείτε πάντα να σκεφτείτε μαθήματα που αντλήθηκαν από την αστρονομία - τα κόκκινα και κίτρινα αστέρια καίγονται πιο δροσερά από τα μπλε αστέρια.
Ο λόγος που αυτό είναι σημαντικό, είναι ότι η κάμερά σας είναι ευαίσθητη σε όλες αυτές τις λεπτές αλλαγές χρώματος. Το μάτι σας δεν είναι πολύ καλό να τα διαλέξετε - αλλά ο αισθητήρας της κάμεράς σας θα μετατρέψει μια εικόνα μπλε ή κίτρινη σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, εάν δεν τραβηχτεί στη σωστή θερμοκρασία χρώματος. Οι περισσότερες σύγχρονες κάμερες έχουν ρυθμίσεις για το "White Balance". Αυτά έχουν μια ρύθμιση για το "Auto White Balance" ή AWB, το οποίο είναι γενικά αρκετά καλό, αλλά μερικές φορές μπορεί να είναι λάθος. Υπάρχουν πολλοί τρόποι μέτρησης του χρώματος του φωτός, συμπεριλαμβανομένων μερικών μετρητών φωτός στην κάμερα, αλλά ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεραστούν τα προβλήματα με την ισορροπία λευκού είναι απλά να τραβήξτε στο πρωτογενές αρχείο της κάμερας , το οποίο λειτουργεί ανεξάρτητα από την ισορροπία λευκού, καταγράφοντας ακατέργαστα δεδομένα από το φως και σας επιτρέπει να προσαρμόσετε τη θερμοκρασία χρώματος / την ισορροπία λευκού στον υπολογιστή σας, πολύ μετά τη λήψη.
Αυτοί οι έλεγχοι, που χρησιμοποιούνται σε διάφορους συνδυασμούς, μπορούν να σας δώσουν δραστικά διαφορετικά αποτελέσματα. Κάθε ρύθμιση έχει τις δικές της συναλλαγές! Θα είστε οι πιο επιτυχημένοι αν τους συνδυάσετε έχοντας κατά νου τη βασική αρχή του σταματά— ότι η αφαίρεση μιας πλήρους στάσης από μια ρύθμιση και η προσθήκη μιας στην άλλη θα αποφέρει παρόμοια αποτελέσματα, καθώς επιτρέπουν παρόμοιες ποσότητες φωτός και έκθεσης. Με άλλα λόγια, στο ISO 100, η ταχύτητα κλείστρου 1/30 sec στο f / 8 είναι περίπου η ίδια έκθεση με ISO 100, 1/15, f / 11. Λάβετε υπόψη αυτό κατά τη λήψη και θα είστε ένα βήμα πιο κοντά για να γίνετε κύριος φωτογράφος.
Συντελεστές εικόνας: Canon Ixus Αποσυναρμολογήθηκε από ωωω.γουγο.ευ , διαθέσιμο στο Creative Commons . Όμορφοι ουρανοί από Φωτογραφία από την Shaeree , διαθέσιμο στο Creative Commons . Κολίβριο από Λίλαντ , και οι δύο διαθέσιμες κάτω Creative Commons . Διάφραγμα από natashalcd , διαθέσιμο στο Creative Commons. Η εικόνα της Zeta Ophiuchi από τη NASA, θεωρείται δημόσιος τομέας και ορθή χρήση.
